O hâlde aklı zahiri ilimlerle doldurup da kalbi bâtıni ilimlerden mahrum bırakmak bir nevi manevi ölümdür ki insanı malumatfuruşluğa, riyakârlığa, rekabete ve hasede sevk eder. Hem böyle kimselere âlim de denmez, denilmez ve denilemez. Zira cep telefonuna, bilgisayara, flash belleğe yüklenen kitaplar nasıl o yüklendikleri eşyayı âlim yapmıyorsa öyle de zahiri ilmi olup da bâtıni ilmi olmayan, aklı doldurup da kalbi donduran, bildiği ile hakkıyla amel etmeyen kimseler olsa olsa Kur’an’ın tabiriyle kitap yüklü merkep olurlar.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Evet, Allah (c.c) niyeti halis, gayretli ve samimi kimseleri asla yarı yolda bırakmaz. Demek ki halis bir niyet, samimiyet ve gayretle yola çıkanlar hedeflerinden sapmaz ve Biiznillah helâk olmazlar.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Evet; iman, ilim, amel, ihlâs ve mahviyet olmadıkça terakkiyat mümkün olmadığı gibi hüsrandan ve ziyandan kurtulmak da mümkün değildir.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Bu yol sırat-ı müstakimdir. Bu yol nezaket yolu, edep yolu, ittifak ve istişare yoludur. Bu yol kırmadan, incitmeden halkı Hakk’a davet yoludur. Bu yol kardeşlik, sevgi, birlik ve dayanışma yoludur. Bu yol asla enaniyet, benlik, kendini beğenme, kibir ve gurur yolu değildir. Bu yol “Rabbinin adını zikret! Bütün varlığınla O’na yönel!” (Müzzemmil Sûresi, 73/8) âyetinin gereğince Allah’ı anma ve yalnız O’na dayanma yoludur.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
O hâlde bu yol “Ben! Ben! Ben!” diyenlerin değil, ihlâsla “Hak! Hak! Hak!” diyenlerin yoludur. Samimiyet, istikamet ve mahviyet yoludur. Ne mutlu bu yola girenlere ve bu dosdoğru yolda ilerleyenlere!
Kutlu YayıneviKitabı okudu
"Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir."
Âl-i İmrân Sûresi, 3/104
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Ekoller tebliğ ve davet vazifesini hiç kimseyi kırmadan, incitmeden yerine getirmeli Üstad-ı Mutlak Resûlullah’ın (s.a.v) “Kolaylaştırınız! Zorlaştırmayınız! Müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz!” emrine uygun hareket ederek Allah’ın lütuf ve ihsanından, rahmetinin genişliğinden ve sevabının büyüklüğünden, bahsederek hep müjdeleyici olmalı, tebşir edici âyet ve hadisleri hiç zikretmeden sadece korkutucu ve tehdit edici âyet ve hadislerlerden bahsederek ürkütmemeli, nefret ettirmemeli.