Yaşamın ağırlık merkezi yaşamın içinde değil uzağında, hiçlikte ortaya çıkmaya başladıkça her şey yer değiştirmeye başlamıştır. Kişinin ölümsüzlüğüne yönelik büyük yalan, tüm doğal içgüdülerde ve doğal olan her şeyde bir şüpheye neden olmuştur. Böylece artık yaşamı yaşıyor olmanın bir önemi yoktur. O halde topluluk ruhunun ne önemi vardır? Geçmişe ve atalara minnet duymanın nedeni nedir?
Gözleri simsiyah, dibi yok, ardında uzay başlıyor sanki. Bildiğim tüm anlamları aynı anda söylüyor. Duymak istediklerimi, duymak istemediklerimi, bildiklerimi, unuttuklarımı sıralıyor.
"Farkliliklarin paradan kaynaklanabilecegi hiç
aklima gelmezdi, insanlarin dogustan temiz ya da pasakli, zevk sahibi ya da sallapati oldugunu sanirdim.. Yiginla ders almak, kafa yormak, okumak gerekiyormus böyle
düşünmeyi
birakmak için."
" it's everybody, i mean. everything everybody does is so - i don't know - not wrong, or even mean, or even stupid necessarily. but just so tiny and meaningless and sad-making."