Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.38
Güzel bir kitaptı. Aslında daha farklı bir konu bekliyordum. Kitapta günümüzde bozulan Müslümanlığa değinilmiş. Tabi bu bozulmada dış güçlerin etkili olduğunu ve özellikle teknolojilerinde zararlarından bahsedilmiş. Anlatım tarzı hoşuma gitti. Espritüel bir tarzı vardı. Bana göre kitabın sonundaki hikaye, kitaptan çıkarılacak en güzel dersti. Yani insanlar bir düzen arıyorlarsa önce kendilerini düzeltmeleri lazım. Herkesinde bildiği gibi insanların en büyük düşmanı nefisleridir. Bunu dışarıda arayan, sürekli birbirlerini suçlayan insanlar bir durup düşünsünler şimdi. Acaba hangimiz doğruyuz?
Lüzumsuz Adam da 14 hikayecik karşılıyor Sait Faik 'in o nefis anlatımıyla bizleri.
Bu hikayecikler bize, bizlere öyle bir boy aynası tutuyor ki; o aynada hepimiz ayrı sıfatlarda, simalarda da olsak yine biz bize benziyoruz. Kaldır aradan aynayı hangimiz hangimiziz şaşar kala kalırız.
Nasıl mı?
Ayniyle vaki bu hikayeler bize bizi tanımlıyor...Şöyle ki....!
Günlük hayatımızı sıkıştırıverdiğimiz daracık yaşam alanlarımızdaki bireysel ilişkilerimizi, kentimizdeki, semtimizdeki, mahallemizdeki, sokağımızdaki, kahvehanedeki, meyhanedeki, iş yerimizdeki bizleri yerli yerine yerleştirip harika bir izahatla tasvir ediyor. Anlıyoruz ki yaşamın içinde ne gereksiz işlerimiz, işlevlerimiz var kısacası "öyleyse ne lüzumsuz adamlarız bizler" demek zorunluluğunun girdabına yuvarlanıyoruz.
Karasızlık içindedir geleceğimiz, adeta pusulasız yol alıyoruz ve bu yolda bizi atmaca gibi bekleyen çıkarcı, istifçi, aç gözlü, sinsimi sinsi fer fecir okuyan gözler yolumuzu gözetler. Madiğin en büyüğünü birbirimize atarız böylece demeye getiriyor yazarımız..
Birbirimizi tanımadan dışsal görümümüz, hal ve hareketlerimizle, hayal dünyamızda süsleyip, kurgulaya bildiğimiz kadarıyla bu dünyada bir yere oturtup ne güzel yorumlar ve ön yargılarımızın prangasında hapsederiz...
Okumanızı dilerim...
Çabucak bitti, TADI damağımda kaldı ,keşke biraz daha devam etseydi dedirtti. Özellikle Zweig in son yazdığı eser ve intiharını düşündükçe garip hissettim. Kendini bu kadar hayattan koparmaya Hakkı yoktu. Hem Czentovic de hem de Dr. B. De kendisini ile olan Çatışmasını hissettim ben. zaman zaman hangimiz yaşamıyoruz ki böyle Çatışmalar. Okunması gereken eserlerden biri,kesinlikle hissetmelisiniz.....
Çünkü hangimiz günün birinde karşımıza çıkan beklenmedik bir rastlantının, masallarda küçük kahramanımızın karşılaştığı ve bütün macerayı başlatan o sihirli işaret olduğunu anlayabiliriz ki?
Kitap boyunca beni etkileyen bir sürü cümle oldu ama nedense en aklımda kalanlardan biridir bu. Bir süredir yaşadığım kitap okuyamama sıkıntıma çok iyi geldi bir anda. Yazarın dili, anlatımı, kurgusu beni benden aldı, kitaba attı ve sanırım bir süre daha o hayal aleminde dolaşacağım. Ve en kötüsü de uzun süredir kütüphanemde beklettiğim bir kitap olmuştu. Çok pişmanım. Başı, ortası, sonu her şeyiyle harika bir eser. Ve bu kitaptan öğrendiğim en önemli şey ise kesinlikle hayallerinizi ertelemeyin. İnsanlara göre hayatınızı yönlendirmeyin, çok fazla düşünmeyin çünkü her an kararınızdan vazgeçebilirsiniz ve en önemlisi de gerçek aşkı bulduğunuzu düşündüğünüz an kendinizi dinleyin ve peşinden gidin.
Küçük bir kız çocuğu olduğum günlerden beri bana hep aynı şeyi söylediler: " Gerçekleri gör!"
Evet ama beni mutsuz eden gerçeği görüp de ne yapayım?
Siz, ne isterseniz düşünün, ben yalanları severim. Hayalleri, düşleri, kimseye zararı olmayan yalanları...
İçimizdeki şeytan, muhteşem bir eser. Ömer'e bayıldım. Hangimiz hiç Ömer olmadık ya da hiç Ömer'le karşılaşmadık ki. Hangimiz ara ara yanlışlarımızı, hatalarımızı içimizde ki sese, içimizdeki şeytana yüklemedik ki, kör şeytanı başımızdan kovmadık ki... Oysa Ömer çok farklı, şeytan onu değil, o şeytanı takip ediyor, peşini hiç bırakmıyor.
Hangimiz gençlik aşkimizi, icimizdeki atesi unutabilir ki.. iste aski icinde hic sönmeyen bir kadın kahraman yillar sonra bu duygusunu yeniden icinde hissetmeye baslar fakat karsisindaki insan degismis,kendisine bambaska bir yol cizmis ve buna tutkuyla askla baglanmistir. Ne olursa olsun o da sevdigi genc kizdan kopamamis ve hayat bir yerde onlari bulusturmustur. Bir insanla insan üstü bir varliga duyulan aşk arasında seçim yapmak,savaşmak. Coelho nun güzel anlatımiyla harika anektodlar çikaracagıniz bir kitap. Coelho okumayanlara tavsiye olunur.
Gönülçelen dandik adıyla da çevrilmiştir. çavdar tarlası hikayenin temasının alegorik bir biçimde ele alındığı çavdar tarlasından yadigardır… çağrışımlar. hangimiz gençliğimizi anarken çağrışımlar sarmalına dalmalıyız ki. Her ne kadar ergen kitabı olarak değerlendirilse de aksine büyüklere ithaf edilen bir masaldır. Holden’ın içinde olduğu larva kısmımıza hitap eder. henüz bir tırtılken sürünmelerimiz hafifçe dişlediğimiz yaprakçıklar arasına bir yolculuk. ilk defayı anlatır. büyümenin üzerimize oturmayan kalıbına dokunmayı. ilkliği ilikler yetişkinliğin üniformasına.kalıbına dar gelen bir ruhun can çekişmeleri daha çok. holden tüm konuşmalarıyla yüzeyselliğin, farkındalığın ve farksızlığın dibini eşeler. çavdar tarlasında rüya yakalayıcılarına tutulup hayali gökyüzünden gerçeğin sert zeminine düşmeyi de istemez. bizi ne zaman kandırdılar merak eder. ben de merak ettim sonra.defalarca sayıklamışımdır "catch me in the rye holden" diye. sesinizi aradığınız bir çağa sağır kalmamak için okuyun ve holden’a yakalanın derim.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Günlük hayatta belki de gün içinde en az 10 tane deyim ve atasözü kullanırız, fakat hangimiz bu sözlerin nereden geldiğini oturup düşünür? İşte İskender Pala bunu yapıp araştırmış ve bizi de aydınlatmış ne de iyi yapmış. Anlatımı güçlendirmek ve az sözle çok şey anlatmak için kullanırız atasözlerimizi ve deyimlerimizi. Ayrıca atasözleri ve deyimler bir milletinin kültürünü en açık ve en güzel şekilde ortaya koyan, dilimizin kültürümüze yansıyan yüzüdür. Bu güzel sözlerin bize nereden ve nasıl geldiğini açıklayan İskender Pala"ya sonsuz teşekkürler..
Çok güzeldi.. Bazen hayatımızda burnumuzun ucundaki mutluluğu nasıl kaçırdığımızı anlatan içten sıcak bir hikayeydi.. Keşke hayatımızı Loya gibi değiştirebilecek insanlar olsa.. Hangimiz bazen sihirli bir değneğe ihtiyaç duymuyoruz ki....
