Bazı kadınlar vardır, sevmekten çok düşünmeyi bilirler. Mesela küçücük bir kelime fazla mı söyledi? Hemen o kelimeyi telafi etmeye çalışırlar çünkü, onu o kelimeyle incitmim mi? diye düşünürler. Çok düşünürler aslında o bazı kadınlar, başları hep öndedir mesela yere bakarlar biraz da 'yerde ekmek kırıntısı ya da böcek olur da basmayayım' derler içlerinde. Hani bir çöp olur ellerinde yediğin çikolatanın çöpü mesela, atarlar ceplerine ya da tutarlar ellerinde tâ ki bir çöp kutusu görene dek. Bide şey yaparlar bu en çok yaptıklarıdır belki de, bir çocuk görürler sokakta gülümser ona sonra da kahkaha atar ya da durup konuşur o çocukla dinler dinletir.
Bu kadınlar severler bide ama öyle dillere destan değil roman olunup okunacak değil şairlerin şiirlerin de hiç değil. Hissedilir bu kadınların sevgisi önce 'üstüme çok geliyor' dedirtir sonra da 'bu çok ince düşünceli' derler halbuki sevmiştir o kadın ama onu o bilmez. Sessiz severler mesela, bilmezsin bile sevdiğini sen ona başkasını anlatırsın o senin mutluluğunu dinler ve içi parçalanırken mutlu olur, bilmezsin... bilemezsin. Yıllar geçer belki de ama o yine seni hatırlar ilk gün gibi ama kırık bu sefer ancak bu kırık onun canını acıtsa da atmaz o kırığı. Aksine 'unutmak istemiyorum ki ben' diye daha da bastırır avucuna. Böyledir o kadınların sevgisi, her daim yana yana yürürler yine ateşin üstünde...☘️
Hani derler ya "ben sensiz yaşayamam" diye
İşte ben onlardan değilim.
Ben sensiz de yaşarım
Ama seninle bir başka yaşarım...
Hani derler ya yaşayamadıklarından olacağına yaşadıklarından pişman olmalı insan.
hist hist..sait faikten .3
Hani bazı kulağımızın dibinde çok danıdığımız bir ses isminizi çağırıverir. Olur değil mi? Pek enderdir. Belki de kendi kafanızın içinden sizin sevdiğiniz, hatırladığınız bir ses, ses olmadan sizi çağırmıştır. Olabilir.
Birdenbire güneşi, buluta benzemez garip ve sarı bir sis kapladı. Bir kirli el, çağla bademi eşeğin sırtından bir kumaş çekip