III. Selim'den beri Osmanlı sultan ve şehzadelerinde kaybolmuş olan bestecilik, hattatlık, şairlik gibi özel yaşam zevklerinin Abdülhamit'le beraber yeniden canlandığını görüyoruz. Harem zevklerini ön plana çıkaran babası ve amcasından bu farklı davranışı, hanedan içinde batı türü "hobby"lerin başlamasına yol açmıştır. Nitekim onun örneği daha sonra ressam halife bile yetiştirecektir. Abdülmecit Efendi. Unutmamak gerekir ki 1868 doğumlu olan Abdülmecit ressamlık yeteneklerini tamamen Abdülhamit döneminde geliştirmiş ve hiçbir engellemeyle karşılaşmamıştır.
Sayfa 49
Piçlerin cinsel hayatı düzensizdir. Harem kurdukları ve yalnızlıktan kendilerini okşadıkları dönemler birbirini kovalar. Ancak bu kovalamanın kazananı yoktur. Çünkü kovalayanla kaçan kişi aynıdır. Cinsel tercihleri doğuştan sahip oldukları cinsiyetlerinin emrettiği yönde ilerler ve nadiren yoldan çıkar. Kadınları tercih ederler. Pornografi ve biyoloji bilgilerinin yeterli olması nedeniyle zaman içinde eğittikleri kadınları mutlu ederler. Tatminsiz yatıp tatmin olmuş kalkarlar. Ancak düzenli bir ilişki yürütemeyecek yapıda olmaları ve sürekli spermatozoit üreten bedenleri, özellikle para karşılığında cinselliklerini sunan kadınları tanımalarını sağlamıştır. Fahişelerle ve sevgili olmanın her şey olmak anlamına gelmediğine ikna ettikleri kadınlarla sevişirler. Hayatın her alanındaki bencilliklerine rağmen, sevişirken asla bencil olmazlar. Orgazmın neye benzediğini görmemiş gözlerin beyazını seyretmeden ayağa kalkmazlar. Sadece sonrasında, kimsenin inanmadığı cümleler kurarak biraz önce yaptıklarını meşru ve pişmanlık harici kılan cümleler kurup giderler. Fahişe olmayan ve onlarla sevişen kadınlar günahın, toplumsal değerlerin ve aşkın ne olduğunu bilir, bütün bunların kurallarını gözleri kapalı sayabilir, ancak piçlerle sevişmekten vazgeçemezler. Nedeni basittir. Piçler insan kimyasında zevk yaratan her salgıya baraj ve vadi kurmayı öğrenecek kadar zamana sahip oldukları bir hayat sürerler. Çünkü başka işleri yoktur. Piçlerle sevişmek, ancak asla onlara âşık olmamak gerekir. Ancak ne yazık ki kadınlar bu gerçeği çok geç kabullenir.
Sayfa 70Kitabı okudu
III.Selim'den beri Osmanlı sultan ve şehzadelerinde kaybolmuş olan bestecilik, hattatlık, şairlik gibi özel yaşam zevklerinin Abdülhamit'le birlikte yeniden canlandığını görüyoruz. Harem zevklerini ön plana çıkaran babası ve amcasından bu farklı davranışı, hanedan içinde Batı türü"hobby"lerin başlamasına yol açmıştır. Nitekim onu örneği daha sonra ressam halife bile yetiştirecektir: Abdulmecit Efendi. Unutmamak gerek ki 1868 doğumlu olan Abdulmecit ressamlık yeteneklerini tamamen Abdülhamit döneminde geliştirmiş ve hiçbir engellemeyle karşılaşmamıştır.
Harem ortamında başka ne olabilir ki
Haremi bu amaçla Türk kökenli olmayanlara teslim ettiler. Harem'de oluşturulan kararlar ve kanaatler, saraydaki ağalara ve ayrıca
divanıhümayun üyelerine emir olarak aktarılmıştır. Dönemin başbakanı konumundaki veziri azamin başında bulunduğu divanıhüma-
yun bile haremağasının baskısıyla alınan kararlara direnememiştir. Bu harem ağaları 1582 yılına kadar beyaz hadımlardan seçilirken bu
tarihten sonra siyahi hadımlar haremağası olmuşlardır. Tarihi olaylar gösteriyor ki haremağasının siyahilerden seçilmesinden sonra saraydaki fitne hızla artmış, padişah II. Osman da aslında bu siyahi hadımların kışkırtmaları sonucundan tahtından indirilerek öldürülmüştür. Bu gerçeği, sarayda baltacı olarak çalışan Derviş Ruhullah,
Risale-i Teberdariye fi Ahval-i Darüssaade adlı kitapçığında ortaya koymaktadır. Baltacı Derviş Abdullah, kara harem ağalarının haremde fuhşu yaydıklarını da gösteriyor. Öyle ki bu hadımların, hem hadım oğlanları hem de cariye kızları odalarına alıp onlarla bir tür cinsel ilişki geliştirdiklerini vurguluyor. Sürtünme biçiminde yahut elle ve ağızla orgazm yaşadıklarından söz edilebilir.
Sayfa 31 - KaynakKitabı okudu
