“Hayatta bir denge vardır. Seçimler yapılır. Birkaçını
kurtarırız. Hepsini kurtaramayız çünkü elimizden gelmez.
Kötülük devam eder. Her zaman. Onunla savaşabilirsin ama
asla tam olarak yenemezsin. Küçük zaferlerle yetinirsin. Ötesine geçersen her şeyi kaybedersin. Ama her hayat önemlidir. Eski bir atasözü vardır: ‘Bir hayat kurtaran tüm dünyayı
kurtarmıştır.’
İnsan canını yakan ya da kendisini kandıran kişilere kızardı ama aptal yerine konduğunda çıldırırdı.
“İnsanoğlu plan yapar, Tanrı güler.”
Evrenin bir akışı vardır; kaçınılmaz surette gidilmesi gereken yollar bulunur.
“Eğer iyilik yapıyorsan bunun nedeni başkalarının kötülük yapmış
olmasıdır. Anlıyor musun?”
İnsanın kötü şeyleri birkaç saniyeliğine de olsa unutabilmesi ne komikti. Korkunç anlarda bile belki de her şey iyi olabilir
diye kendimizi kandırabiliyorduk.
İnsanın hayatına giren üzüntü ve keder, eğer üzerine gidilip büyütülmez ve ustalıkla idare edilebilirse bir şekilde örtülebilir. Keder gözden ırak olmayı sever ve hiç alakasız bir zamanda şok edici bir şekilde saklandığı yerden fırlayarak , her şey normalmiş gibi yaşadığınız hayattan çekip koparır sizi bir anda. Keder gözünüzü kör ederek rahatlatır ve uyuşturur sizi.
Sayfa 92Kitabı okudu
Dünyada ruh bütünlüğü sağlayabildiğiniz yalnızca bir kişi olduğuna yani yalnızca tek bir insana ve önceden takdir edilmiş bir aşka inanan insanlardan mısınız sizde?
Sayfa 103Kitabı okudu
Belanın içine kayıyorsun, diye düşündü. Bir an çizgiyi geçiyorsun. Sonra tekrar dönüp kendini güvende hissediyorsun. Her şey daha iyi olsun diye bir şeyleri değiştiriyorsun belki. Ama çizgi orada durmaya devam ediyor. Hâlâ el sürülmemiş. Tamam, belki biraz lekeli ama çok net biçimde görebiliyorsun. Bir sonraki geçişinde çizgi biraz daha lekelenecek. Fakat sonuçta senin de bir tahammül gücün var. Çizgiye ne olursa olsun, nerede olduğunu unutma. Tamam mı?
Sayfa 265Kitabı okudu