Yürekte açılan yaralar, bir insanın bağımsızlığı karşılığında dünyaya ödemek zorunda olduğu çok doğal bir bedel.
Sayfa 29 - Doğan Kitap / Dünya Edebiyatı / Deneme 22. BaskıKitabı okuyor
İki kişi aynı yatakta yatar, ama gözlerini kapattığında yalnızsındır.
Yalnızmışım, üşüyormuşum, karanlıkmış ve kimse yardımıma gelmiyormuş.
Kendimizi çok da yıpratmamamız lazım:)
Her şey gelip gider. Bu gidişi kimse durduramaz. Bizler böyle yaşarız.
Sayfa 144 - Doğan KitapKitabı okudu
Herkes yürekten verdiğinin karşılığını alır.
Sayfa 144 - Doğan KitapKitabı okudu
Neden, birini çok sevmek, aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki? Yani eğer öyleyse, birini çok sevmenin ne anlamı var ki? Neden öyle bir şey meydana gelmek zorunda?
Sayfa 524 - doğan kitapKitabı okuyor
Ben de :)
Gökyüzünü seviyorum. Gökyüzüne ne kadar bakarsam bakayım bıkmam.
Sayfa 174 - Doğan KitapKitabı okudu
Benim ben olmam, başka biri olmamam, benim için önemli bir servet.
Sayfa 29 - Doğan Kitap / Dünya Edebiyatı / Deneme 22. BaskıKitabı okuyor
Yaşamımın bu döneminde mutlu muyum mutsuz mu, kestiremiyorum, ama bunu sorun haline getirmesem de olur diye düşünüyorum.
Sayfa 28 - Doğan Kitap / Dünya Edebiyatı / Deneme 22. BaskıKitabı okuyor
Tek başına kalma arzusu, hiç değişmeden hep vardı içimde.
Sayfa 26 - Doğan Kitap / Dünya Edebiyatı / Deneme 22. BaskıKitabı okuyor
Ömür dediğimiz otobanda sürekli sol şeridi işgal ederek koşmaya devam edemezsiniz .
Sayfa 60Kitabı okuyor
bir şekilde her birimiz hayatımıza devam ediyoruz, diye düşündüm. ne kadar büyük ve ciddi bir kayıp yaşasak da, ne denli önemli bir şey elimizden alınmış olsa da ya da sadece üzerimizdeki deri aynı kalıp kendimiz tamamıyla farklı bir insana dönüşmüş olsak da, sessizce yaşamımızı sürdürüyoruz.
Okullarda bizim öğrendiğiniz en önemli şey , en önemli şeylerin okullarda öğrenilemeyeceği gerçeğidir .
Sayfa 52Kitabı okuyor
neden insanlar bu denli yalnız olmak zorundalar? neden bu denli yalnız olunmak zorunda? bu dünyada bu kadar çok insan yaşarken, her birimiz bir başkasından bir şeyler beklerken, neden bu kadar yalnızız? ne için? yoksa gezegenimiz, insanların yalnızlığından beslenerek mi sağlıyor dönüşümünü?