Aylarca kitaplığımda bekletip ısrarla okumadığım o kitap…
Bir arkadaşımla oturup sohbet ettiğimde lafı uzatınca ”Yuh, doğumundan başlasaydın keşke.” diyordum. Bu romanda örneği oldu ;) Küçük bir girişle başlamış ve daha ne olduğunu kavrayamadan bırakın doğumunu ana karakterin babasının çocukluğundan annesiyle tanışmasına kadar her şeyi yazmış. Bu tutum okuru kitaptan kopartan etmenlerden birisi bana kalırsa. Zaten girişi de tam anlamıyla kurguya yedirememiş.
Çok beğendim diyemem ama onda sekiz verdim. Çünkü bende garip bir etki bıraktı. İlk defa bu meslekle ilgili bir roman okudum ve bundan sonra daha hassas davranmam gerektiğini düşündüm. İlk defa bu mesleğin zor yanını detaylı bir biçimde görmüş oldum. Bunun yanı sıra bir kaç bilgi de öğrendim acil yardımla ilgili.
Muhteşem bir üsluba sahip değil, kurgusu da şaşırtmıyor ama içinde insanın yüzünü güldüren çok fazla kısım var. Özellikle ana karakterimiz Kemal’in çocukluk anılarında. Ve kültürümüzden çok fazla izler taşıması da insana samimi geliyor. Çok büyük beklentilerle başlanılmayacaksa okumanızı tavsiye ederim.