Kitabın adı her ne kadar "Değmez" olsa da okuyun, okumak için zaman ayırın buna değer.. Uzun zamandır bu kadar saran bir kitap okumamıştım.. Bu duyguyu herkes bilir, kitabın başına oturmak için gerçekten de iştah duydum.. Başı, sonu, ortası uyumsuz, temposu alçalıp düşen ama merak duygusunu hiç kaybetmeyen bir kitap "Değmez".. biraz Hasan Ali TOPTAŞ biraz Doğu YÜCEL biraz Orhan PAMUK biraz Kemal TAHİR tadı alabilirsiniz, daha da güzel olan bunların hepsinin bir potada karışması ve özgün bir şekilde İsmail GÜZELSOY tarafından sunulması.. İyi okumalar
Değmezİsmail Güzelsoy · Doğan Kitap · 2015484 okunma
yeşil peri gecesi'ni okuduktan sonra üçlemenin son kitabını okumak için sabırsızlanıyordum. nitekim hayatımın yoğunluk ve yorgunluklarına rağmen özellikle kalan yarıyı yine tek günde bitirdim. İştahla, merakla okuyarak.
ayfer tunç kitaplarının en önemli özelliği bu merak ögesi işte. bir noktaya geldikten sonra elden bırakmak imkansızlaşıyor.
"Elif Şafak" deyince lise romancısı aklıma geliyor. Öyle bir tabir de yok ya neyyyyse... Lisede de okumazdım. Yazara karşı önyargım hep vardı. Hiç okumadan, aşkı yazdığını düşünürdüm. Aşkı okumayı sevmiyorum, sanki yaşamayı çok becerebilirmiş gibi. Evet, kadın aşkı yazıyormuş, güzel de yazıyormuş.
Önyargıyla elime aldım elbette. Hatta ben almadım, zorla tutuşturuldu. Önyargıyla okumaya başladığım kitabı "vaov" ile bitirdim. -ki bunu bana yapabilen tek yazar Nazan Bekiroğlu'dur.-
Edebi doyuma ulaştım mı? Hayır. Ama dili sade ve akıcıydı. Olaylar ise merak uyandırıcı. Hep bir sonraki sayfayı çevirme isteği duydum, hatta kitabın son sayfasına şöyle bir göz atma isteği... Bununla birlikte romanı oluşturmak için çokça araştırma yapılması, gerçek hikayelerden faydanılması, yapılan kurgulamalar, hayal gücü de takdir edilesiydi.
Yazara karşı olan önyargım yıkıldı. Bundan sonra okur muyum? Müptelası olmam ama okurum. Bazı arkadaşlar vardır, kötü hissettiğin zamanlarda seni görüp, hislerinden hiç söz etmeden, ordan burdan konuşup, kederini dağıtmaya çalışırken yüzünü güldüren... İşte o arkadaşlar gibiydi.
Bu tarz kitapları sevenlere, başka nesnelerin gözünden hayatı okumak isteyenlere, Hasan Ali Toptaş'ın Ben Bir Gürgen Dalıyım'ı önermeden de geçemeyeceğim.
Alman gazetesi FAZ da “Sadece Hasan Ali Toptaş okumak için bile Türkçe öğrenmeye değer” diye bahsedilen yazarın bir eserini daha okudum ve beni kör kuyulara sürükledi..
Insanların düşüncesizliğini, cahilliğini farklı bir boyutta ele alan yazar, bir çok hissi farklı metaforlar kullanarak tarig etmiş.
Olaya Ibn-İ Sinanım penceresinden baktığımızda anlıyoruzki dünyadaki iyilik orantısı kötülükten daha fazladır. Bu sebeple az kötülük için iyilik hüküm sürmelidir. Efsanelerde, masallarda, halk hikayelerinde kötülük karşısında iyilik kazanır; iyiler galip gelir. Acı çekenler olacak ve elbet sonunda, huzura acı çeken, eziyet gören iyiler erecektir.
Burada hikayenin sonu hüzünlü olsada, Ibn-i Sinaya göre huzura eren yine acı çeken olmuş oluyor..
Beni Kör KuyulardaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202010,3bin okunma
İncelemeyi okuyacak herkese şimdiden özürlerimi ve teşekkürlerimi sunuyorum
Yazara saygısızlık etmemek adına öncelikle içimdeki öfkeyi dindirmem lazım. Ağzımdan çıkacak her kelimeyi törpüleyip elekten geçirip öyle dile dökmem lazım. Biraz sakinlik Reta’cığım biraz, biraz…
(La havle) Kitabın konusuyla alakalı yazacaklarımın spoiler olacağını da düşünmüyorum çünkü öyle aman aman bir bilgi de değil. Sonunu bilseniz ne
