Araba yolunu ağır dikkatli adımlarla tırmandım; güneşten solmuş kiremitlerin arasını yabani otlar bürümüştü.
Babamın evinin demir kapısının önünde durdum;kendimi bir yabancı gibi hissediyordum. Paslanmış parmaklıkları tuttum, çocukken bu kapıdan nasıl binlerce kez, koşarak geçtiğimi,artık hiçbir önemi kalmayan ama o zamanlar çok elzem görünen şeyler için nasıl acele ettiğimi düşündüm