İnsanları genel anlamda seviyorum ama kimseye tahammülüm yok.
“gez ve kimseye söyleme. gerçek bir aşk hikâyesi yaşa, kimseye söyleme. mutlu ol, kimseye söyleme. insanlar güzel şeyleri mahveder.”
“Senden kaçtı, çünkü seni ne kadar çok sevdiğinin farkına vardı. Senin yanında olmaya gücü yetmedi.”
Okur Takip Önerileri
"Belki de anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir? Anlatamadın; belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün."
“sadece yalnızlığı daha çok sever olmuştu ya da konuşmayı daha az.”
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır.
“güzeldin, akıllıydın, neşeliydin... kendini bile bile ve bir hiç uğruna harap ediyorsun.”
“acaba iyi bir şey olacak mı? hayır dedim kendime. iyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. ya da hiçbir şey çıkmaz.”
“günü gelse de kavuşsam o güneşin altında bütün soruların küle döndüğü topraklara. buraya ait değilim ben.”
“eksik bir şey var. o akşam da eksik bir şey vardı. tüm yaşamım boyu eksik bir şey vardı. hiçbir zaman bulup çıkaramadım.”
"İnsanların çoğunluğu onu yapıyor diye, yanlış, yanlış olmaktan çıkmaz."
