Sanat ve dehânın olduğu yerde, ihtiyarlık, yalnızlık, hastalık yoktur. Hatta ölüm dehşetinin bile yarısı kaybolur.
Sayfa 58 - Tek Perdelik 9 Oyun - Kuğunun Şarkısı - Bilgi Yayınevi
Yaşam; aslında bir bakıma Yaratıcı'yı arama serüveni. Çektiğimiz acıların, tattığımız zevklerin bizi götüreceği tek bir yer var; o da Allah'a giden yol. Acı çekiyoruz, çünkü bu, Allah'ın bizi sınama ve kendini hatırlatma yöntemi. O'na gerçekten inanmış, O'nu gerçekten sevmiş biri, bu acılarından şikayet etmez, bunlara sabırla katlanır. Çekilen sıkıntılarda her zaman ruhani bir taraf vardır. Hastalık ya da ölüm, insanı kendine getirir, onu sarar ve düşünmesini sağlar. Onu bencilliğinden sıyırır. Hasta olduğumuzda, yaşam bir eğlence mekanı olmaktan çıkar; kendimizi ve evreni düşünürüz, bu birlikteliğin nedenlerini sorgularız. Varoluş anlam kazanır. İnsan ancak acılarla olgunlaşabilir diye düşünüyorum. Zevk almak, yaşamın hızla geçmesini sağlar ama acı, yaşamı durdurur, ona ağır çekim içinde bakmayı mümkün kılar.
Sayfa 299Kitabı okudu
Birbirleriyle sadece göz aşinası olan, her gün, hatta her saat karşılaştıkları, birbirlerini inceledikleri halde, âdetlerin hükmüne ya da kendi kuruntularına tabi olarak ne selam ne konuşma, görünüşte kayıtsız bir yabancılığı devam ettirmek zorunda kalan insanlar arasındaki ilişkiden daha garip, daha nazik bir şey olur mu? Aralarında bir huzursuzluk, hastalık derecesinde bir merak, tanışmak ve fikir alışverişi ihtiyacının tatmin edilmemiş, yapay bir şekilde bastırılmış olmasından doğan bir isteri, özellikle bir tür gergin bir dikkat havası eser. Çünkü insan insanı, hakkında bir yargıda bulunamadığı sürece sever, yüceltir; özlem, eksik tanımanın bir sonucudur.
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta