Boğulmak üzere olan bir insanın su yüzündeki bir çöp parçasına tutunmaya çalışmasına benzer bu. Kabul edersiniz ki, boğulmak üzere olmasa çöp parçasını büyük bir kütük sanmazdı.
o yollar, bindiğimiz taşıtlar,içine daldığımız orman. elbette anısı bitmeyecek, asla bitmeyecek, bir yokuşu tırmanmıştık birlikte, birlikte taşlı yoldan dönmüş, akşam güneşinde ağaçların altında dolaşmıştık. yok olur mu bunlar?