hatice
@haticepotur
Hâfız adayı
ÇOMÜ/İF
2 October 2002
221 reader point
Joined on April 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Günümüzde felsefe profesörleri var, ama filozoflar yok.
Henry D. Thoreau, Walden; or, Life in the Woods
Nihayetinde ne zaman başlayacaksın erdemli bir biçimde yaşamaya, diyordu Platon, erdem üzerine dersler dinlediğini söyleyen bir yaşlıya. Söz konusu olan sürekli kurgulamak değil; tek bir sefer olsa dahi icraata geçmeyi düşünmek gerek. Ama bugün kendisine öğretilene uygun bir biçimde yaşayanı hayalperest addediyoruz.
Kant, Felsefi Ansiklopedi Üzerine Dersler
Amaç çabaya karışır bu yolda ve amaç çabanın kendi olur adeta. Neyin izinde olduğunu, hangi amacı gözettiğini unutursun belki. Olsun. "Aradıkça dirisin". Neyi gıyabında aradığını onu bulunca anlarsın. Ve bir bakarsın zaten çabanda içkin, çabanda eriyikmiş amacın.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
"Çok hızlı döndüğü için bakana duruyormuş gibi görünen topaç"tır an (Rûmî).
Sayfa 41Kitabı okuyor
Salik için korku ve ümit arasında salınmak, aramanın (ve ola ki bulmanın) koşuludur.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Biz kendimiz, yolun kendiyiz: yürüyerek bir yol açan, açılan yolda yürüyüp yola refik olan, bu refakatte yollaşan kendimiziz; dahası, varacağımız, ola ki varacağımız menzilde bulacağımız yine kendimiziz - yine kendimiz kuşkusuz, ama yeni kendimiz.
Sayfa 38Kitabı okuyor
Öze doğru yolculuğunda kendini arayan ve arayış içre kendini aralayan salik, kendiyle daimi bir güreştedir.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Yolcu da, yol da, menzil de bir değil midir? Kend'oluş, kendinden kendine yolculuk değil midir? Kend'olmak, kendine doğru gelmek değil midir?
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Yolcu! Yol yok, der Antonio Machado, yol yürüyerek açılır". Bu yüzden, yürüyerek açılan, aradıkça aralanan kend'oluş yolda-olma'dır.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Anlaşılmıştır ki yolcu da, yol da, menzil de sensin!
Azizüddin Nesefi
Sayfa 34Kitabı okuyor
Bir duraksamayla gelen ve meselenin üstünde durmamızı gerektiren anlama çabası, sarahati yani duruluğu talep eder daima. Duru bir fikre, sabit bir karara varmak için, toz dumanın kalkmasını, bulanık suyun durulmasını, istikrarın avdet etmesini bekleriz. Oluş, akış ve seyirdir: zamanladır, zamandadır; anlama çabası içerisinde düşünce, bu devinimi durdurma, bu bulanıklığı durultma ihtiyaç ve inadındadır. Su gibidir oluş, bizse onu dondururuz kavramlarda.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Hülasa, her duruk şey, bağrında derin, göze çarpmaz bir devinimi saklar, bir değişiklik olası-lığını barındırır; gün gelir geçiş mümkün olur, olası olan olagelir. Oluş geçişlidir, durum dahi geçicidir.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Zaman, arzunun sabırsızlığıyla ölçülür
ve yaklaşılan ölümün verdiği korkuyla
Sénac de Meilhan
Sayfa 23Kitabı okuyor
Dün gece yastığa bıraktığım ben, sabah uyandığımda bulduğum benle aynı mı? Değilse bu beni şu bene, uyanıklığı uykuya, nefes alışı nefes verişe bağlayan ne? Her an yaratılmıyorsam bu inkıtalarla malul temadi neyin nesi? Hilkat, çiftlerin (ezvâc) sarmaşık düzeni olsa gerek: hem benzeşen hem başkalaşan; hem birleşmeksizin birbirine sarmaşan, hem de ayrışarak çatallanan çiftlerin. Oluş, evet, ya da var-yok düzeni - adına varlık demişiz.
Sayfa 20Kitabı okuyor
"Görünmeyen uyum görünenden ala." Görünen düzen ayrılma ve aykırılık, giderek çatışmadır. Uyuyoruz-uyanıyoruz, nefes alıyoruz-nefes veriyoruz... Her an ölümle dirim arasında medd ü cezri yaşıyoruz. Kend'oluşumuzun, kevni seyrimizin bir gereği olarak ölümü ve hayatı, (ayrı ayrı tasavvur etsek de) birarada tadıyoruz.
Sayfa 20Kitabı okuyor