“Bu dünyadan göçmemle, düşlediğim, umut ya da arzu ettiklerim şöyle dursun, istediğim, uğruna çalışıp çabalayarak, ulaşmayı denediğim hiçbir şeyi elde edemediğimi açıkça anladım. Hiçbir şeyi. “
Bu dünyadan göçmemle, düşlediğim, umut ya da arzu ettiklerim şöyle dursun, istediğim, uğruna çalışıp çabalayarak, ulaşmayı denediğim hiçbir şeyi elde edemediğimi açıkça anladım.
beni artık hiçbir şeyin yokluğu üzmüyor. sahip olduklarım elimde kaybettiklerim sanki hiç benim olmadılar hayal ettiklerim ise gerçeğe o kadar uzak ki yani beni gerçekten hiçbir şeyin yokluğu üzmüyor beyler.
Bazen hayatı ıskaladığımı hissediyorum
Ciddi bir geç kalmışlık çöküyor omuzlarıma
Hareket kabiliyetimi unuttururcasına
Düşünce dizimini bozarcasına
Bir girdap sarıyor saçlarımı
Tarıyor düğüm düğüm ilmek uçlarını
Sanrıların adı tanımlanamadan bölünerek çoğalıyorlar
Sitemkar bedenim bir dua yakarışında
Hayal ettiklerim böyle değildi
Yaşamak için
Okumakta veyahut yazmakta olduğunuz romandaki bir seri katilin bir sabah (bayram sabahı dahil) ansızın kapınızı çaldığını ve öldürmesi gereken son kişinin de siz olduğunuzu söylediğini hayal edin. 😁 O an ona ne söylemek isterdiniz?
Absürt yorum dahil, her türlü yoruma açığım. Atış serbest 🤭
Cevabını merak ettiklerim:)
Bu dünyadan göçmemle, düşlediğim, umut ya da arzu ettiklerim şöyle dursun, istediğim, uğruna çalışıp çabalayarak, ulaşmayı denediğim hiçbir şeyi elde edemediğimi açıkça anladım. Hiçbir şeyi.