'Dünyayı değiştiren eylem değil farkındalıktır' diyor Kaşigavi. Bana göre öyle değil. İki olguda birbirininin sebebi ve sonucu... Sanki sonsuz döngü içindeler...
Kitaba gelirsek; Mizoguçi'nin tek sorunu dikkat çekmek istemek, birilerinin onun farkında olması, birilerinin onunla ilgilenmesi onu beğenmesi ve istemesi.Hepimiz gibi... Fakat o biraz daha fazla istiyor ve yine bana göre bu yüzden kendisi ile bir yapı(Altın Köşk Tapınağı) arasında duygusal bir bağ kuruyor.
İnsan en çok nefret ettiğine mi yoksa en çok sevdiğine mi zarar verir???
Belki kitabın sonunda bir cevap bulabilirsiniz....
Keyifli okumalar.