Çocukluk...
...ne olsa hiçbir yere gitmiyor denilen çocukluk bile insanın elini uzatıp değiştiremeyeceği, düzeltemeyeceği yerlere gidiyor, hem de nelerle beraber. Bu yüzden belki de çocukluk, hep insanın sonradan, sonraki aklına göre inşa edip yeniden düzenlediği, gidenleri sanki gitmemiş, olanı olmamış yerine koyduğu hayalî bir yer oluyor.
Sayfa 102 - İletişim Yayınları, 7.baskıKitabı okuyor
Kitabım bir gün okur bulabilirse, duyduğum heyecanı, o akıl almaz kendimize saygı izlenimini gerekli duygusallık ve ustalıkla anlatacak kadar "aydın" bir kişi olmadığımı anlayacaksınız. Bu hayalî vaftiz, bizi tertemiz kılan bu yıkanma, benliğimin, içine gömüldüğüm balçığın üstünde yükselmesi, beni bugünden yarına bir sorumlulukla karşı karşıya bırakan bu tutum son derece basit bir şekilde özgürlüğünde bile zincirlere vurulduğunu hisseden, her an birinin denetimi altnda bulunduğunu sanan kürek mahkumunu bambaşka bir insan yaptı, Bütün görüp geçirdiklerim, katlandıklarım, başıma gelenler, ahlaksız çürümüş, başkaldırmasıyla çok tehlikeli bir adam olmaya beni iten her şey, sanki büyülenmiş gibi yok oluverdi. Sağ ol majestelerinin avukatı Bay Bowen, beni bu kısa sürede bambaşka bir insan yaptığın için sana teşekkür ederim.
Sayfa 116
*
Düşünce zihnin, hayal hazzın ürünüdür. Düşüncenin yerine hayali koymak yemeğe zehir katmaya benzer.
*
Sayfa 1013Kitabı okuyor
Savaş ateşinin tek hayali, zafer meşalesinin alevine dönüşmek olsa gerektir. Zafer meşalesi ise ancak savaştan arta kalan yıkıntıları aydınlatır. Ne yazık ki savaşlardan sonra görüp görebileceğiniz yalnızca budur. Ve anlarsınız ki aslında önemli olan savaşma gücünden çok acıya dayanma gücüdür.
Her hareketimizden önce bütün sonuçlarını tahmin etmeye çalışsak,bunları ciddi olarak düşünsek,önce kesin sonuçları,sonra olası sonuçları,sonra rastlantısal sonuçları,daha sonra da hayali sonuçları düşünmeye kalksak,kımıldayamayız bile tek bir adım atamayız.
Kimileri kitap okumayı sadece bir kaçış olarak görür: "Gerçek" dünyadan
hayali bir dünyaya,kitapların dünyasına bir kaçış.
