Esra
@hayallerinkitapligi
Bookstagram
Instagram : hayallerin.kitapligi
Öğrenci
Ankara
Ankara, 7 Eylül
123 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Olmaman gereken yerlerdesin," dedi Kadir. Burnunu Gülfem'in saçlarına yaklaştırdığında yoğunlaşan kokusunu içine çekmemek için tüm gücünü kullandığını ondan başka kimse bilmiyordu. "Basmaman gereken topraklarda..." dedi yavaşça. "Oralara girmemen için binlerce neden sıralayabilirdim fakat..." dedi ve birkaç saniye sustu. Gülfem için asırlar gibi gelen bir süre sonunda başını kaldırıp gözlerine baktı.
"Bir kere oraya ayak bastın işte."
Pukka
"Beni daha ne kadar mahvedebilirsin bilmiyorum," diye mırıldandı Emir onun gözlerine kapılarak, "Gözlerine her baktığımda, gülüşün yüzüne her oturduğunda ve sesin kulaklarıma her çalındığında aynı his İlkim. Baştan ayağa. Altı yıl önce nasılsa aynı öyle. Eksiği yok, fazlası var. Hiç azalmıyor, ne olursa olsun."
"Emir... Yapma böyle."
Emir onun elini tutup, gömleğinin üstünden sol tarafının üstüne bastırdı. Kalbinden biraz uzak, göğsünün hemen üzerindeydi küçük eli. Emir elini onunkinin üstüne sardı. "Senin yerin hep burası," Adamın boşta kalan eli, şakaklarına değdi. "Çoğu zaman da burası," dedi sesinle özlem dolu bir tonla.
"İkisinde de hep varsın. Herkesin yeri değişiyor da bir sen aynısın. Ne olur senden uzak durmamı isteme benden, duramam. Kalbim de aklım da sendeyken sana uzak kalamam. Bunca sene nasıl kalamadıysam, bundan sonra da kalamam İlkim. Bunca zaman seni aklımın içinde, kalbimin köşesinde nasıl yaşattıysam bundan sonra da benden daha azını bekleme. Benim için senden öncesi de senden sonrası da yok. Sen varsın. Dün, bugün ve yarın."
+ Parfüm mü sıktın sen?
- Hayır, şampuan kullandım sadece.
+ Tuhaf... Şampuanımın bu kadar güzel koktuğunu fark etmemiştim.
Okur Takip Önerileri
"Yıldız. Neden?"
"Defterine çizdiğin yıldız, bileğinde dövmesi olan yıldız ve sakinleşmek için düşündüğün yıldız." Dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. "Güzel atıf olur, hoşuna gider diye düşündüm."
"Her daim bir bahanesi vardı ve sinirlerimi bozan nokta, sunduğu sebeplerinin kulağa mantıklı gelmediydi.
"Sanırım yanlış düşündüm," diyerek bakışlarını kaçırdığında keyiflenmişti.
"Yok düşünmedin. Sadece evli bir çifti oynamak zorunda kalmamız tatsız oldu.
Gülüşünü işittiğimde bakışlarımızı buluşturdum. Eğilerek kulağıma doğru fısıldadı.
"Ben abi kardeş oluruz diye düşünmüştüm ama sen illa evlilik oyununa sürüklenelim diyorsan bana uyar."
"Demeyecek! Gözleri kör bile olsa hissederek güveni tatmadan ruhum huzur bulmayacak. Hayatta başıma neler geldiğini en iyi sen biliyorsun. Ama bu... Bu en ağırıydı. Çünkü en çok Efruz'u sevmişim bu hayatta, şimdi anlıyorum. Ve fark ettim ki en büyük acı en sevdiğinden gelince bir başka oluyormuş. Canım acıyor..."
