Adlarını asla bilemeyeceğimiz insanların ruhlarıyla çalkalanan Atlas Okyanusu unutulmuş insanlarla dolu . Asla kabul edilmeyen ya da ardından yas tutulmayan ruhlar . Hayalperestler, şairler , sanatçılar düşünürler , bilimciler ,çiftçiler ... Bir gemi ambarına yüklenmiş kargo ya da bedenlerden daha fazlası . Yüzü olmayan , köleliğe mahkum olan insanlardan daha fazlası .
"Hayalperestler hayatı dramatize etmeyi severler. Yaşadıkları mutlu anlarda bile hüzün kırıntısı aramaya kalkışırlar. Ben de onlardan biriyim. Yorgun bir hayalperest..."
Sanırım Kadınların ve erkeklerin çalışıp çalışmama konusu onların seçtiği mesleğe ve mentaline bağlı.Kadınlar bizim gibi değil onlar sağ beyninide aktif olarak kullanıyor duygusal ve hayalperestler.Dışarıdan gelen her temasta daha çok depresyona giriyorlar.
Fiziksel güç isteyen işlere bedensel yapıları uygun değil.Bu yüzden aslında sadece kadınlarada değil erkekler içinde ,bizim için en önemli şey sağlığımızı koruyacak meslekleri seçmeliyiz.Birçok kişi şuan yaptığı meslekten memnun değil.Ruhta amacını kaybetmiş
Maya Tülü'nü Anlamada Hintli Bir Düşünürden Yardım Alma
Maya'nın hayatı.
Nietzsche'nin mantığı şudur: Nietzsche, insan varoluşunun bir yanılsama olduğunu yani bir rüya gibi olduğunu söyler, ancak bir yanılsama olmasına rağmen Nietzsche'nin Maya perdesi dediği şey sayesinde hayatımızın anlamlı olduğunu söyler. Yani Nietzsche, Platoncu insan yaşamı anlayışının bir yanılsama olduğuna
Hayalleriyle yaşayan ve hayalleriyle ölen hâyâlperestler..
Ne kalacaktı ki avuçlarmızda.. Avuçlarmız hâlâ beklenene açık kalacakmış gibi..
Ah bir de canımıza rapt olmuş aşkın azabı şu yaşamak ayazında.. Kemiklerimizin bile yok olduğu bu cehennem diyarda nedendir tükenmez aşkın ve özlemin azabı, can bedenden çıkmayınca?
Bir hayat bir ömür dediğin nedir ki? Sızısı baki azaplar tarumar etmeseydi göğsümüzü her anımızı ve her dakikamızı?
Gece uykuları soluklanma bir nevi..
Uyku arasında uyanmalar müstesna..
Acıların devam ettiğini haykırır karanlık vaktinde, gece yarısı uyanmaları.. Evet bir düş gördün ve inandın.. Sonrasında da uyandın gözlerini kapattığın cehenneme.
Boşvermeyi öğreniyor insan.. Nefes almayı bile.. Aldığın nefes bile zor geliyorsa zorlama.. Belki o da şikayetçidir senden? Yoksa zor gelirmiydi bu kadar göğsüne?
Sadece özlemin ve hasretin yaktığı azaptan mütevellit bir hayat..
Ölümün nazendeliği vuruyor ruhumun sarp kayalıklarına..
Rapt olmuş tepeden tırnağa, şeb-i yeldanın endamında..