“Sen, hayatına aldığın insanı ilk sıraya koyarken, o seni çok geri plana atmışsa sadece yorulursun. Hayat zaten zorlu bir yoldur. "Biz; yükünü azimle taşıyanlar, yorulup sırtından atanlar... Koşanlar, yürüyenler; vazgeçip geri dönenler... Elele çıkan yolculukları tamamlayanlar, yanlız devam edenler... Yolda arkadaş değiştirenler; cesurlar, korkaklar, kaçıp gidenler... Arkasına bakanlar, bakmayanlar..." Kısaca çoğu zaman yokuştur. Ve seninle o yola girmek istemeyeni sırtında taşırsan ilk fırsatta gider.
En güzeli yormayan insanlardır. Yoruluyorsan ipleri bırak yolsa kendini kaybedersin. Akışa bırakmak, hayatı güzelleştirir...”