Hayat planlarımızla doludur. İsteriz zamana hükmedelim. Dünya bizim çemberimizde dönsün. Su istediğimiz yönde aksın, çiçekler baktığımız yöne doluşsun. Her canlı pervane olsun çevremizde. Lakin kendiliğinden oluşan rastlantılar yok mu, plan bozucular, bozguncular, can sıkıcılar, hay aksiler. Rotamızı değiştirenler. Çizgimizi bozanlar. Bazen bir eksi, bin artıyı götürür. Her iki kutup birbirini çekse de sonunda sıfıra çıkar tüm yollar. Hayat mücadelelerle doludur. Boğuşmaların sonu yok. Bırak kendini hayatın akışına... Zaman herkes gibi senide kucaklasın. Hangi dolambacı dolanırsan dolan gideceğin son nokta belki de ulaşmak istediğin noktadır.
Ahmet Öztek
Umut Çiçeği
düşüncelerde ölmeye başlamak en büyük unutuş değil mi zaten. Öyle bir iz burakın ki sokağınızdan geçmemek için yolunu değiştirenler değil sizleri kaybettikleri için yolunun sizin sokağınıza çıkma bahanesi ile yaşayanlar olsun.
Kitap okurken sürekli yer değiştirenler
Vizelerine 1 hafta kalmıştır ama sen kitap okumayı seçmişsindir 😂🥲 bazen boş vermek iyidir ...
Tam bir ergen kararı
Duraksadım, bunun bir yol ayrımı olduğunun farkına varmıştım. Bir yolun ucunda Eli ve temsil ettikleri, diğerinde ise Des vardı.
Eli onu öldürürse borçlarımdan kurtulurdum. Des muhtemelen ölümü hak ediyordu. Pazarlıkçı ortadan kalktığında Eli'yla yeni bir hayat şansım olurdu. Ve nihayetinde onun eşi olurdum. Evet demek ve binlerce kadının isteyeceği bir hayata adım atmak çok kolay olurdu.
Ama Eli eninde sonunda dönüşmemi isteyecekti. Sürekli bunu gündeme getirip duracaktı. Bunu ve yavru meselesini. Şekil değiştirenler büyük aileleri severlerdi. Karısı ve bir sürü çocuğun annesi olacaktım.
Yalnızca Callie olamazdım, onun Callie'si olmalıydım. Sürüsünün kalanı gibi ona itaat etmek ve boyun eğmek zorundaydım. Sürüyü kendi ihtiyaçlarımın önüne koymalıydım.
Ya da Des'le giderdim. Hiçbir şey için garanti vermeyen Des'le. Beni bırakıp gittikten onca yıl sonra yeniden hayatıma giren Des. Beni değiştirmek istemeyen Des.
Bana umut ve kalp kırıklığından başka hiçbir şey sunmayan Des. Arkadaşım Des. Gizemim olan Des.
Ve işte cevabım buydu.
Eli başka birinin hayaliydi... Benim değil.
Hayat değişiyor, güzelleşiyordu. Ya da insan âşık olduğu zaman felaketler bile güzel görünüyordu. Hayatın değişmesi hiçbir zaman mazlum insanların yararına olmamıştır oysa. Olmayacaktı da. Çünkü hayatı değiştirenler onu yaşayanlar, ondan tat almaya çabalayanlar değil, ona hâkim olmak isteyenlerdi.
Sayfa 221 - Doğan KitapKitabı okudu
