İnsan bir noktadan sonra, hiç kimsenin hamlığını, hasetliğini, kötülüğünü, aptallığını, şımarıklığını tolere etmekle uğraşmak istemiyor. İş hayatında da, sosyal medyada, özelinde nerede olursak olalım bir yere kadar. Aksi durumda, bastırılmış öfkeniz sonunda sizi zehirliyor. Hayatın bunlarla uğraşılmayacak kadar kısa ve anlamsız olduğunu anlıyor ve diyorum ki, “Bırakın herkes yerinde sağ olsun... Herkes layikini bulsun… Her şey ait olduğu yerde hayat bulsun...”🍂🍁