— Bir sürü kitabın var, dedi, nasılsa yeniden ‘sen’ demeyi göze alarak. Oysa son görüşmemizde kitap okumadığını, onun yerine yaşamayı yeğlediğini söylemiştin.
— Öyle... Bir zamanlar gerçekten yaşayabileceğimi sanmıştım. Yaşamak neyse... Nedir yaşamak? Soluk alıp vermekten başka? Yaşama sanatı? Evet, yaşamayı yeğleyebileceğimi sanmıştım. Oysa hayat beni çoktan aşmıştı. Terk etmişti demeye dilim varmıyordu da ondan böyle söyledim belki. Ucundan, kıyısın-dan tutabilmek için yeniden kitaplara sarıldım ben de.