" Hayat satranç gibidir. Her parçanın kendi işlevi vardır. Bazıları zayıftır, bazıları ise güçlü. Bazıları oyunun başında işe yarar, bazıları sonunda. Ama kazanmak için hepsini kullanmak zorundasın. Aynen satrançta olduğu gibi hayatta da son hamleye kadar umut bitmez. Satrançta taşların çoğunu kaybetsen de ümidi kesmeden akılcı hamlelerle oyunu kazanabilirsin. Hayatta bundan farksızdır... "
Hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar... Hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun, bir maskeler oyunu, bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna!
Sayfa 151
Braf,brof... ;)
İki küçük çocuk bahçede kimsenin anlamayacağı, sadece aralarında konuşabilecekleri özel bir dili keşfetme oyunu oynuyorlardı keyifle.
-Brif,braf dedi birincisi.
-Braf, brof diye yanıtladı diğeri ve gülmekten kırıldılar.
Birinci katın balkonunda, gazete okuyan halim selim yaşlı bir bey vardı ve tam karşıda yuzunu pencereye dayamış, biraz huysuz görünüşlü yaşlı bir kadın.
-Ne budala şeyler şu çocuklar, dedi kadın.
Yaşlı adam aynı fikirde değildi:
-Ben hiç öyle düşünmüyorum.
-Bana konuştuklarını anladığınızı söylemeyeceksiniz herhâlde.
-Bilakis hepsini anladım. Çocuğun biri"Ne güzel bir gün. "dedi. Diğeri "Yarın daha güzel olacak. "diye cevap verdi.
Kadın burnunu kıvırdı, ama karşılık vermedi çünkü tam o anda çocuklar tekrar oyunlarına başlamışlardı.
-Maraski, barabaski, pippirimoski, dedi biri.
-Bruf,diye yanıtladı oteki ve katılırcasına güldüler yeniden.
-Şimdi de anladınız mı yoksa ne konuştukları, dedi kadın öfkeyle.
-Evet tabii ki anladım, diye yanıt verdi adam gülümseyerek. Birincisi "İyi ki hayattayız. ",ikincisi de "Hayat bir harika. "dedi.
-Gerçekten de harika mı,diye sordu kadın ısrarla.
-Brif, bruf, braf oldu adamın yanıtı.
Sayfa 88Kitabı okudu
