Bir defasında hocama dedim ki: Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiçbir şey kalmadı.
Bana bir hurma uzattı ve dedi ki: Bunu ağzında çiğneyip ye.
Yedikten sonra sordu:
Şimdi sen büyüdün mü ?
Hayır, dedim.
Dedi ki: Büyümedin ama o hurma vücuduna dağıldı; et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu..
Anladım ki, okuduğum kitap da öyle dağılıyor;
Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor. Bir kısmı bilgi ve irfanını artırıyor, bir kısmı ahlakını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi merhameti artırıyor, bir kısmı özgüvenini artırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor... her ne kadar sen bunların farkında olmasan da.
Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar !
O kadar çok şeye yarar ki, neye yaradığını söylemek imkânsızdır.
Dokun / İsmet Kaya
Bir dil öğren, bir kitap oku, bir şiir ezberle, bir konu araştır, bir güzel yer gez, bir iyi insanla tanış, bir iyilik düşün, bir hayata dokun, bir yazı yaz, bir hayal kur veya anlamlı başka bir çaba koy ortaya. Yaşama, küçük de olsa, bir mum yakmadığın her gün karanlıktasın.
Masum değiliz, hiçbirimiz…
“Eller günahkâr, diller günahkâr, bir çağ yangını bu, bütün dünya günahkâr…”
Sezen Aksu
Nermin Yıldırım’ın ifadesiyle bu roman, “Masumiyetin katledildiği bir coğrafyada süren sancılı bir ‘adalet’ arayışının hikâyesidir.” Bu minvalden hareketle
Dışarı çık ve hayata dokun.
Hayat avuçlarında yükselsin.
Avuçlarındaki çizgilerden, nehirler taşsın sokaklara
ve önüne katsın her şeyi...
Sayfa 30 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
