Dikenli yollarla kaplı olduğunu zannediyorduk hayatın.
Ne büyük uçurumlara bizi sürükleyip tam kıyısında yakamızı bıraktığını... Bir adım sonrasının, karanlıktan başka bir çıkışı olmadığını bile bile bizi ne çok sınadığını... Ne acımasız olduğunu... Ne hırçın mücadelelerle bize yaşama savaşı verdir- diğini, ne gaddar bir hisle ruhumuzu sarstığını... Korkunç bir kader çizgisini takip edip yolun sonu meçhule varınca ondan ne çok nefret ettiğimizi... Ne çok "zannediyorduk" hayatı.
Sayfa 11 - Ephesus Yayınları PDFKitabı okudu
Birden düşümde koltuğa oturmuş durumda tabancayı elime aldığımı ve kalbime, başıma değil kalbime dayadığımı gördüm; oysa önceden kesinlikle tam şakağıma ateş etmeyi düşünmüştüm. Göğsüme tabancayı dayadıktan sonra bir iki saniye bekledim; mum, masa karşımdaki duvar birden hareket etmeye, dalgalanmaya başladı Hemen tetiğe dokundum.
Bazen düşünüzde
Sayfa 777 - 778, 779, 780, 781, 782 Yapı Kredi Yayınları
Gardırobuma girip kapağını kapadım. İçeride olabildiğince az yer kaplayıp sessiz olmaya çalıştım, aksi takdirde karanlığı uyandırabilirdim ama onun uyumasına ihtiyacım vardı. Nefes alıp verirken fazla ses çıkarmamaya özen gösteriyordum. Gürültülü bir şekilde solursam karanlığın bana, Violet'a ya da sevdiğim diğer insanlara neler yapacağını kestiremiyordum.
Sayfa 276Kitabı okudu
Uzun bir süre banyo aynasındaki aksime baktım ve gözlerimin önünde yitip gidişimi izledim.
Yok oluyorum. Belki de çoktan yok oldum.
Sayfa 275Kitabı okudu
... onun kendini nasıl hissettiği dışında her konudan konuştuk.
Sayfa 301Kitabı okudu
"Hayatı daha sonradan pişman olmayacağın, özür dilemek zorunda kalmayacağın şekilde yaşamalısın. İşini sağlama alıp baştan doğru olanı yaparsan sonrasında özür dilemeye gerek kalmaz."
Sayfa 135Kitabı okuyor
Virginia Woolf
"Sen benim her şeyim oldun... Beni kurtarabilecek biri olsaydı, o senden başkası olmazdı."
Sayfa 113Kitabı okuyor
Yeterince dikkatli bakarsak dünyadaki güzellikleri görebileceğimizi öğrendim. Ben de dahil, herkesin illa hayal kırıklığı yaratmak zorunda olmadığını ve doğru insanın yanında duruyorsan 383 metrelik bir tümseğin bile insanı çan kulesinden yüksekte hissettirebileceğini öğrendim.
Sayfa 111Kitabı okuyor
narnia
"Nihayet evimdeyim! Burası benim gerçek vatanım! Ait olduğum yer burası. Hayatım boyunca burayı aramışım meğer... Gel daha da yukarı; daha da içeri!"
Sayfa 110Kitabı okuyor
"Her şey yok olsa da bir o kalsa geriye, varlığımı sürdürürüm yine; ama her şey kalsa yerinde ve bir o yok olsa, evren bütünüyle yabancılaşır benliğime."
Sayfa 87Kitabı okuyor
İnsanoğlunun koca bir ömrü hissetmek ile geçirdiği düşünülürse, kim bilir, belki ani ölümü seçenler de kendilerince haklıdır.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Kendimi bildim bileli farklıydım. Öte yandan başkalarına göre farklı olsam da, benim lügatımda "farklı", normal demekti.
Sayfa 68Kitabı okuyor
23 Mart 1950 tarihinde İtalyan şair Cesare Pavese şöyle yazmış: "Aşk gerçek anlamda en yüce manifestodur; var olma ve değer verme dürtüsüdür. Sonunda ölüm varsa da haykırarak, kahramanca karşılamaktır ölümü... Kısacası, iz bırakmaktır."
Sayfa 63Kitabı okuyor
Yaşamak, karanlık bir denizin kıyısında yürür gibi kaybolmanın kıyısında yürümekmiş; insanın kendisiyle mesafesi, dünyanın geri kalanıyla arasındaki mesafeden daha büyükmüş. Yalnızlık, hayatın içindeki küçük bir parça değil, hayatın kendisiymiş.
Sayfa 12Kitabı okudu
Bir yaz günü, bir deniz kıyısında... Zamanın durduğu ve hayatın unuttuğu bir masada, yine bir akşamüstü rakısı için tokuşturduğumuz çay bardaklarını bir kerede dipleyip hiç anlaşamadığımız konular üzerinde tartışmakla meşguldük
Sayfa 7Kitabı okuyor
