Güneş yeniden gökyüzüne yerleştiğinde aylar boyu sürecekti bu, ağaçlar son yağmur damlalarını düşürmek için silkindiler, güneşle sıcağı derin derin içlerine çektiler. Nehrin suyu alçalmaya başladı. Kuşlar sürüler halinde geri döndüler. Nehir bir ayna gibi dümdüz oldu ve hayatın türküsünü çağırdı. İlk kumsallar, şaşkınlık içinde belirdiler, sonra başkaları, daha başkaları.
Cemal Süreya nın Gözünden/Yüreğinden/ Ahmed Arif;
"Bir şair: Ahmed Arif Toplar dağların rüzgârlarını Dağıtır çocuklara erken"
Hasretinden Prangalar Eskittim kitabıyla Ahmed Arifin şiiri de gün ışı ğına çıktı. Böylece Alımed Arifin Türk şiirinde zaten öteden beri sağla mış bulunduğu yer, okurun gözünde de matematik bir kesinlik kazandı. Sanırım, bu yer, bundan sonra en az tartışılır
Bu belki onu tüketebilirdi; fakat bu kadar güzel bir şeyin içinde onunla beraber tükenmek mukadderse bundan ne diye kaçmalıydı?
Sen ve yağmur, başa dönemezsiniz.
İnsanın en ölümcül yarası içinde anbean büyüyen gitme hevesidir. Ölmekle gitmek aynı şey; ne ölenlerin ne de kalbindeki ıstırap verici ağrı dinmek bilmediği için uzaklara
Sabırtaşı Sokrates
Sokrates " Evlenin, karınız iyi çıkarsa mutlu, kötü çıkarsa filozof olursunuz." dermiş. Kendisi huysuz bir kadınla evlenmiş, " Bunun huyuna dayanabilirsem hayatın güçlüklerine de dayanabilirim. " diyerek.
Gerçekten huysuzmuş kadın. Kocasını talebelerinin yanında bile azarlamaktan çekinmezmiş. Sabırlı Sokrates onun her cefasına katlanırmış.
Karısı bir gün yine yerli yersiz konuşuyormuş. Filozof o sırada bir öğrencisiyle sohbet etmekle meşgulmüş. Karısına cevap vermemiş.
Kadın bu kez bağırıp çağırmaya başlamış. Yine yanıt alamayınca bir kova suyu kocasının başından aşağı boca etmiş.
Sokrates, gayet sakin bir biçimde talebesine dönmüş," Söylemiştim sana, ne zaman gök gürlese ardından yağmur yağar." demiş.
Sayfa 33 - CarpediemKitabı okudu
Yarasa'nın 21 şiiri
Sanki hayatın dipnot evresindeyim
Ve ne çok yaşlıyım.
Kuru otlar fışkırıyor her yanımdan. .
Bir elimde ateşi, bir elimde suyu tutsam.
Sayfa 175 - Çağdaş Yenilgiler AnsiklopedisiKitabı okudu
Öl-üm
Bir ses duyar gibi oldum:
“Kimseler uyumasın artık! Macbeth uykuyu öldürdü!”
Evet, masum uykuyu,
Kaygılar yumağını çözen uykuyu,
Her günkü hayatın ölümünü,
Yorgunlukları yıkayan suyu,
Yaralı canların merhemini.
Yüce tabiatın baş yemeği,
Hayat sofrasının cana can katan ziyafeti.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, MacbethKitabı okudu
