Çocukken canlılar arasında en güçlü canlının Aslan olduğunu söylerlerdi. Ama aslanı bir tek insanın yeneceğini çünkü insanın daha güçlü ve vahşi olduğunu söylerlerdi. Bunu bir türlü idrak edemezdim. Aklımda kurgulardım bir aslan bana saldırsa her türlü mağlup olurum diye. Zaman geçti büyüdüm. Sonra sonra anladım bu bahsedilen şeyin arka yüzünü. İnsan; gaddar, zalim ve vicdan yoksunu olduğu için kötülüğünü , zararını sezdirmeden sinsi planlarla yapıyormuş. İnsanin her konuda saldıracak bir şeyi varmış. Oysaki hayvanlar sadece karnını doyurmak için saldırır doğaları gereği. Ama insanın doğasında tecavüz etmek, orman yakmak, çocuk öldürmek, hayvana işkence etmek yoktu. İnsan kendisine ait olmayan vahşeti doğasının bir parçası haline getiriyor şimdi. Hayvandan aşağı olmaktan gocunmadan hem de. Yazıklar olsun ! Kalbinizden , varlığınızdan tiksiniyorum!