29. sone
"Düşünce insanların ve kaderin gözünden
Aforozlular gibi, yapayalnız ağlarım;
İrkilir sağır gökler çığlıklarım yüzünden,
Bahtıma lanet okur, yüreğimi dağlarım;
Talihi yaver giden herkese gıpta eder,
Şu denli güzel olsam, dostlarım olsa derim;
Şunda sanata, bunda dehâya içim gider,
Oysa solda sıfırdır yapmak istediklerim;
Kendimden iğrenirken aklım sana doğrulup
Gönlüm kara dünyayı gerilerde bırakır,
Gün doğarken yükselen bir tarla kuşu olup
Cennet kapılarında kutsal ezgiler şakır;
Öyle bir servettir ki sevgini anmak bile?
Sultanlarla yer değiş deseler de nafile."
İnsanların ve kaderin gözünden düşsek bile Emel, devam etmeliyiz en iyi bildiğimiz şeyi yapmaya. Solda sıfır kalmalı yapmak istediklerimiz hayal ettiklerimizin yanında. Her zaman daha iyiyi, daha yükseği hayal etmeliyiz. Bir Sisifos gibi kayayı taşımalıyız her gün en başından. Öyle bir servet ki bu çaba ve sorumluluklar, umarım hepimiz bunların olabildiğince farkında olabiliriz Emel.