Bir zamanlar herkes çocuktu ama insan kalamadı bazıları büyüdükçe. Cinsel dürtüleri mizi,sosyal dürtülerimizi yönlendiremedi eğitim sistemimiz ve aile içi yetiştirme tarzımız. Uzaktan uzağa kınayıp,kendi çocuklarımızı uzak tutmaktan başka bir şey düşünmedik.. Asla anlamıyoruz kökünde bir problem olduğunu, anlık değerlendirip haklı olarak nefret kusuyoruz.Aklımız almıyor nasıl böyle şeyler oluyor diye. Göz göre göre nesilden nesile daha kötüye gidiyor her şey. Psikolojik ve sosyolojik kuramlar dersten öteye gidemiyor ülkemizde ve her şey düzelir diye eklemeden edemiyoruz..!!!