Kitabı gram beğenmedim. Çocuğuma okumak bir yana kendim bile güçlükle okudum. Yaptığım yorum olumsuz olunca ben hep yazar-çevirmen ve yayınevini/editörü ayrı değerlendirmek gerektiğini düşünürüm.
Bu olayda KAPRA sicili pek iyi bir yayınevi değil. Yazarı kariyerine ve eğitimine bakınca ayrı bir yerde tutmak lazım. Muhtemelen orjinal dilde okusaydım tepkim farklı olurdu.
Okuduğum şeyin Türk masallarıyla uzaktan yakından ilgisi yok. Türk motifleri neredeyse yok denecek kadar az. Genellikle aynı hikaye tekrar tekrar okuyucuya sunulmuş. Özetle bazı noktalara değinecek olursam:
Hikaye periler, iblislerin anası ve ejderha ile doluyken anlamsız yere Allah yardım etti, Allah güç verdi gibi Allaha dua etti gibi garip Allah vurguları. Sanki bir kere yazmak yetmiyormuş gibi "Siyahi Cariye" sürekli siyahi cariye, siyahi prenses anlamsız bir siyahi vurgusu. Bu tarz bir iki kelime grubu seçip sürekli tekrarlamışlar. Tabiki bir keloğlan yada nasrettin hoca beklemedim bu kitapta. Ama Türk kültürü ile ilişki çok zayıf. Zaman zaman lütfedip prensi şehzadeye çevirmişler gibi bir durum var. Hiç çadırda yaşayan, savaşan, oklu yaylı... Bir tane kargı olmazmı bir hikayede? He öyle çok buram buram dede korkut olsun beklentisinde değilim ama gerçekten bkitap kültürden çok uzak.
Özellikle bazı öykülerde kelime kısıntısı varmış gibi birden bire saçma sapan konu geçişleri. Akıcı olmayan bir dil...
En azından bu çevirmen ve bu yayınevinden okunmamalı
Posta Kutusundaki Mızıka 
A. Ali Ural
