O ana kadar duydugum üzüntüler sonsuz bir umutsuzluğa dönüştü. Kendimi niye o kadar zavallı hissettim, bilmem. Gelip geçici bir çılgınlık olsa gerek; çünkü hiçbir nedeni yoktu. Ama düşün bir, daha on iki yaşında bir çocukken Tepeler'den, bütün çocukluk bağlarımdan ve o zaman benim için her şey olan Heathcliff'ten koparılıp birden neredeyse bir sihirbaz değneğiyle Thrushcross çiftliğinin hanımı, bir yabancının karısı, Mrs. Linton oluvermek, yani kendi dünyamdan sürülmek, kovulmak, düşün bir! Nasıl bir uçurumun içine yuvarlandığımı birazcık olsun anlayabilirsin! İstediğin kadar hayır de, Nelly, beni bu duruma getiren biraz da sensin! Edgar' la konuşup beni rahat bırakması için onu zorlaman gerekirdi; evet, onunla konuşup bunu yapman gerekirdi! Ah, bütün bedenim yanıyor! Ah, şimdi dışarıda olmayı ne kadar isterdim. Şimdi yine eskisi gibi küçük bir kız olmayı, yarı vahşi, gözü pek, başıboş, küçük bir kız olmayı ne kadar isterdim! Uğradığı haksızlılara gülüp geçen, öfkeden kendini kaybetmeyen küçük bir kız! Niye bu kadar değiştim? Niye bir-iki sözcük beni böyle zıvanadan çıkarıyor? Ah, bir kez şu karşı tepelerdeki fundalıklarda olsam, biliyorum, yine eskisi gibi olacağım. Pencereyi ardına kadar aç yine; öyle açık bırak! Haydi, çabuk, ne duruyorsun?
Sayfa 155 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Uğultulu Tepeler <3
“Roman, üç mezar imgesiyle son bulur: Catherine, Edgar ve Heathcliff, şimdi ölümün verdiği huzurda bir araya gelen korkunç bir dramın başkahramanlarıdır.”
Sayfa 180Kitabı okudu
Cathy’sini deli gibi seven canım Heathcliff, ben senden razıyım
Kitap okuyup dizi izleyip ağlayanlarla dalga geçen ben, bu kitabı gözyaşlarıyla okudu
Bu kitabı ne kadar övsem az kalır ama lütfen okuyun çünkü çok çok pek çok güzel.
Birlikte büyüyen iki genç, birbirine aşık olur ama Victoria döneminin İngiltere’sinde sınıf farklılıkları oldukça belirgin olduğundan kızımız Catherine asil bir hanım iken, horlanarak büyüyen Heathcliff ise yabanıl ve hoyrat bir erkek olur.
Catherine, abisinin çok kötü davrandığı Heathcliff’i bu zulümden kurtarmak ve biraz da geçici bir heves uğruna komşu çiftlik sahibinin oğluyla evlenir.
Bunu hazmedemeyen Heathcliff, bir süre uzaklaşarak geri döner. Fakat herkesten nefret edip intikam için yanıp tutuşmaktadır. Sevdiğinden ayrı geçen yıllar onu iyice yozlaştırmış ve acımasızlaştırmıştır. Değişmeyen tek şey Cathy ile Heathcliff’in birbirlerine olan delice tutkusu ve aşkıdır.
Bu kitabı okurken bir yandan sinir krizleri geçirdim bir yandan ağladım. Şiddet sahnelerinden dolayı eleştirmenler tarafından eleştirilmiş ki gerçekten de sinir bozucu yerler çok fazla var.
Hoyratça yetiştirilmiş bir insanın nasıl içindeki insanlığın öldüğünü, ilgi ve sevginin nasıl insanı insan yaptığını çok iyi anlatıyor.
Herkese karşı son derece acımasız ve nefret dolu olan fakat Cathy’sini deli gibi seven canım Heathcliff, ben senden razıyım 
Uğultulu Tepeler 
Emily Brontë
Okurken ben de seninle birlikte kıvranıyorum Heathcliff :(
“Duyduğum şiddetli özlemle öylesine kıvranıyor, onu bir an olsun görebilmek için öylesine kendimden geçerek yalvarıyordum ki, bedenimden ter yerine kan çıkmış olsa gerek.”
Sayfa 348Kitabı okudu
Gözyaşı ve Hastalık Tepesi
Dönem kitapları okumanın büyük bir sabır gerektirdiğini düşünüyorum. Özellikle kitabın dili konusunda bu sabrın önemi daha da artıyor. Uğultulu Tepeler'i okurken yaşadığım en büyük sorun kitabın diliydi. Karakterlerin tiyatral diyalogları, birbirlerine karşı gösterdikleri abartılı tavırlar, o dönemin insanı olmayan beni epey yordu.
Kitabın dilinin yanında beni en çok zorlayan durum, 1800'ler İngiltere'sindeki insan profili ve yapısıydı. En ufak bir üzüntüde iki, üç ay yataklara düşen ve sanki ölümcül bir hastalığın pençesine düşmüş gibi davranan ağlak karakterleri okurken çoğu zaman büyük bir sıkıntıya kapıldım. Bu durum tamamen benim o dönemin insanı olmamamla ilgili. O yüzden kitabın bendeki özeti: sürekli ağlayan ve hastalanan karakterler oldu.
Karakterlere kimi zaman o kadar sinir oldum ki, kitabın yarısından sonra romanın ana karakterlerinden biri olan Mr. Heathcliff'in diğer karakterlere karşı olan agresif ve tabiri caizse 'hayvansı' davranışlarını haklı bulmaya başladım. Bu duygum bile kitabın bende yarattığı etkiye iyi bir örnek olur diye düşünüyorum
Uğultulu Tepeler Emily Brontë
