Her ne kadar gelişimsel kavramlar Kohut'un kuramının özünde yatsa da erken gelişimin mikroskopik unsurlarını çalışmamıza el vermiyor. Sadece yetişkinlerin analizlerinden yapılan yeniden yapılandırmalarla erken dönemi çalışmak mümkün değil. Kohut'un da dediği gibi bizden çok farklı olan durumlarla eşduyumlu olamıyoruz. Bebeğin kritik erken durumları psikanalist için mevcut değil. En fazla, yetişkine benzer olma ile mahkum edilmişiz.
Sayfa 285Kitabı okudu
Kohut ölüme yaklaştıkça güçlenir. Kasım 1981'de verilmek üzere hazırlanmış fakat ölümünden sonra basılan "İçe Bakış, Eşduyum ve Ruh Sağlığının Yarım Çemberi" adlı makalesinde Kohut açıkça "dürtü kavramı... psikanaliz için zararlı sonuçlar doğurmuştur" (1981b; s. 553) ve "dürtü kavramı psikolojik bir sisteme dahil olamaz" (1981b, s. 554) diye yazar.
Sayfa 284Kitabı okudu
Kohut öfkeyi çocuğun doğuştan gelen sağlıklı girişkenliğinin kırılması olarak görür. Bebeğin, kendiliknesnelerinden gelen eşduyumlu yanıtlarla desteklenen bir girişkenlikle doğduğunu belirtir. Çocuk travmatik bir şekilde çevresi tarafından engellendiğinde, girişkenliği kırılınca öfke çıkar.
Sayfa 172Kitabı okudu
… yıkıcılık, bütünlüğü bozulan kendiliğin ürünüdür. Yıkıcı öfke daima bir incinme ile harekete geçer. Öfke ilkel olmasına karşın psikolojik olarak birincil değildir.
Sayfa 171Kitabı okudu
Kendilik bozukluklarında, kaygı daha farklıdır. Burada kaygı, kendiliğin kırılgan doğasıyla ilgili önbilinçteki endişeden dolayıdır. (…) Kaygı belirsiz veya yaygın olmaktansa özelleşmiş ve odaklanmıştır.
Sayfa 169Kitabı okudu
Kohut öfkeyi birincil saldırganlığın ifadesi olarak değil, analistin erken veya doğru olmayan yorumunun neden olduğu yaralanmanın ürünü olarak gorür.
Sayfa 168Kitabı okudu
Kohut kendilik bozukluğu olan insanlardaki bazı birincil zedelenmelere dokunulmamasının en iyi yol olduğuna, iç dünyadaki züccaciye dükkanına analitik filin sokulmaması gerektiğine inanırdı.
Sayfa 163Kitabı okudu
"İnsan kırık doğar.Onararak yaşar.Tanrının lütfu tutkaldır."
… kendiliğin narsisistik yapılarındaki zedelenmelerin sonucu olduğunu iddia etti.
Sayfa 160 - KohutKitabı okudu
Aşırı çalışmak çoğunlukla kişinin neden ile sonucu birbirine karıştırdığı parçalanmış halleriyle bağlantılıdır. Onlar aşırı çalışmayı parçalanmanın öncülü olarak görürler, oysaki gerçekte, parçalanma sessizce gelişmektedir ve çalışmanın arttırılması da gittikçe büyüyen ölgünlük hissinin savuşturulma girişimidir.
Sayfa 138Kitabı okudu