Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.Ikincisi Münevver Abla, benden büyük
Yazip yazip bahçesine attigim mektuplari
Gülmekten katilirdi, okudukça.
Bense bugünmüs gibi utanirim
O mektuplari hatirladikça.
Birdenbire onun gözlerine açılan uçurumun korkunçluğundan kaçmak istediğini doktor anladı.fakat bu zavallı kadın için kaçış mümkün müdür? Çünkü o kendini kenarında saydığı uçurumun ta dibindeydi.
"Doğru insan, merhamet ve sevgiyle büyüdüğü için kendini belli ediyor. Kestirip atmıyor, gönlünü hoş ediyor, vazgeçip başkasına gitmeyi değil onarmayı tercih ediyor, güzel bakıyor, sevip sahip çıkıyor evin oluyor. Mesafe olsa bile anlıyorsun. Zaten insan evini uzaktan bile tanır."🍂