Aslında körlüğün ne olduğunu haykırırcasına, "Eğer gözlerim olsa idi ben toprağı göremeyecektim, toprağın özelliklerini bilmeyecektim, çiğneyip geçecektim toprağı," diyor. Sesinde toprakla hemhal olma arzusuyla bir boyun eğiş var.
Sayfa 8Kitabı okudu
…hikaye sadece hikaye değil insanın insanla hemhâl olması, insanın insanı dinlemesedir.
Kitaplar inzivanın, yalnız zihinde fikir ve kişiliklerle hemhal olan kalabalıklaşmış halidir.
"NAZENİN BİR DOSTLA (NAMAZLA) RANDEVU..."
- "Bir dostunuzla randevunuz var.
O sizin can dostunuz.
Değerinizi bilen, karşılıksız seven, sizi yücelere taşımaya hazır, sizden sadece ilgi ve samimiyet bekleyen bir dost.
Siz onu sevebilirseniz, o sizi fazlasıyla sever, gönlünüzü aydınlatır. Ama o çok hassas. Gözünüzün içine bakar.
Halinizden çok iyi anlar.
Sizin ilginizi,
Sayfa 30
Maalesef artık kimse kimseyi dinlemiyor..
“Çünkü hikâye sadece hikâye değil, insanın insanla hemhâl olması, insanın insanı dinlemesidir.”
Aysan’ın şiirlerinde işçi sınıfı ve fakir halk, çoğu kez bireysel yönleriyle ete kemiğe bürünür. Örneğin “Gecede Ateş Böcekleri” (Aysan, 2013: 33) şiirinde eşeğiyle odun yüklemeye giden bir Yörük kadın işlenir. Şair, şiirde Yörük kadınla hemhâl olur ve dünyayı onun bakış açısıyla görür. “Güvercinleri Sevindirin” (Aysan, 2013: 43) şiirinde darı satan ve güvercinleri doyuran “Kör İlyas”ın kıvancı anlatılır. “Ateşçi” şiiri (Aysan, 2013: 44) madende çalışan bir çocuk işçinin yaşadığı zorlukları dile getirir. “Beyaz Geceler” şiirinde aç kurtların saldırısına uğrayan “gencecik hat bakıcısının” (Aysan, 2013: 108) dramı anlatılır. “Yanık Ağıt” (Aysan, 2013: 142) şiirinde hat bakımı esnasında elektriğe kapılan beş işçi için ağıt yakılır ve ardından fakir-zengin karşıtlığı vurgulanır. “Çiçekçi Kız” şiirinde ise bir çiçek satıcısının sattığı çiçekler ile ülkenin gerçekleri, toplumcu gerçekçi bir ideolojiyle bütünleştirilerek anlatılır.
kalb-i ruhanîye istikametini gösteren ise Allah ile ilşkisidir. Allah ile hemhâl olan bir kalb, hiç şüphesiz en doğruya ve hayırlıya yönelecektir. Allah sevgisinin ve korkusunun barındığı bir kalbte nefsani istek ve arzular barınamayacaktır. bu nedenle düşüncelerimizde, kararlarımızda ve davranışlarımızda zihnimizi ve mantığımızı duymanın yanı sıra kalbimizi de ihmal etmemek gerekir. kılavuzumuz, Allah'ın sevgisinin ve korkusunun yuvası olan kalbimiz olmalıdır.
çünkü hikaye sadece hikaye değil, insanın insanla hemhal olması,insanın insanı dinlemesidir.