Henry David Thoreau

Biz, gözlerimizi kamaştıran ışığı karanlık biliriz. Yalnızca uyanık olduğumuzda söken şafağı dikkate alırız ama gelin görün ki, günün sandığımızdan büyük bir kısmı şafakta yaşanır ve güneş dediğimiz şey bir sabah yıldızından ibarettir.

İçimizdeki hayat nehirde akan suya benzer.

Biz yeni şeyler, yeni kıyafetler veya dostlar edinme endişesine kapılmak yerine eski olana geri dönmeli ve onu dönüşüme uğratmalıyız. Etrafımızdaki şeyler değişmez, biz değişiriz. Giysilerimizi satmalı, düşüncelerimizi tutmalıyız.

Hayat kendisini yaşayan kişi ne kadar zengin olmak istiyorsa onun gözüne o kadar fakir görünür. Gözü hep kusur arayan biri Cennet'e gitti bile muhakkak bir kusur bulmayı başarır. Hayat ne kadar fakir olursa olsun yapılacak en iyi şey, onu olduğu gibi sevmektir.

Ormanda sürdürdüğüm deneyin sonucunda en azından şunu öğrendiğimi söyleyebilirim: İnsan rüyalarının peşinden kendinden emin bir şekilde gittiği ve hayalinde canlandırdığı hayatı yaşamaya giriştiği zaman kendisinden hiç beklemeyeceği türde bir başarıyla buluşuyor.

İnsan bir Kolomb olmalı. iİçindeki yeni kıtaları, yeni dünyaları keşfetmeli. Yeni kanallar açmalı ama bunlar ticaret değil düşünce kanalları olmalı.

Hastasına bir süre değişik bir yerde ve havada yaşamasını tavsiye eden doktorun gerçekten bilge olduğunu düşünüyorum. Tanrı'ya şükür, dünya yaşadığım yerden ibaret değil.