Henüz otuz yaşında bile değilim, gencim daha, bir öğrenciyim. Fakat o kadar çok şeye
katlanmam gerekti ki! Kış geldi mi, hasta, kaygılı, yoksul, bir dilenci gibi boynu bükük, çaresiz kalıyorum. Alın yazım beni nerelere savurmadı ki! Fakat ruhum yine de, her zaman, her dakika, gece gündüz, açıklanamaz önsezilerle doluydu. İçimde mutluluğun önsezileri var ..
Sayfa 51Kitabı okudu
Henüz çok gencim, sizi de pek fazla sevdim...
Ben yaşamak istiyorum
Gencim daha
Söyleyecek çok şeylerim var
İnsanlara ve Allah' a
..
Ben yaşamak istiyorum
Hayata doymadım henüz
Bir gün yarıda kalmış bir film gibi
Bitecek mi ömrümüz
..
Ben yaşamak istiyorum
Şu ölümlü dünyada
Ölüm güzel olsa da
..
Ben yaşamak istiyorum
Hayat dolu ellerim, kalbim, başım
Yaşamak için yaratılmışım
Sayfa 105Kitabı okudu
Henüz otuz yaşında bile değilim, gencim daha, bir öğrenciyim. Fakat o kadar çok şeye katlanmam gerekti ki! 
Sayfa 51Kitabı okudu
MARGARETE
(Dizleri üstünde)
Kim verdi sana, ey cellat,
Üzerimdeki bu yetkiyi?
Henüz gece yarısı, geldin almaya beni!
Acı bana, bırak yaşayayım!
Değil mi erken yeterince, yarın sabah bile?
(Ayağa kalkar.)
Öyle gencim, henüz öyle gencim ki!
Ve ölmem gerekli!
Güzeldim de çok ve mahvetti bu güzellik beni.
Yanımdaydı sevgili, oysa uzaklarda o şimdi:
Parçalandı tacım,* dağıldı çiçekleri.
Tutma öyle sert beni!
Acı bana! Ne yaptım ki ben sana?
Sayfa 235 - *Margarete’in bekaretinin sembolü taç.Kitabı okudu
Hayata ve ölüme bakışım...
"Ölüm konusunda bu kadar sakin misin, sevgili Effi?"
"Tamamen sakin, anne."
"Bu konuda yanılıyor olamaz mısın? Herşey hayata bağlı ve gençler bilhassa. Ve sen de hâlâ çok gençsin, sevgili Effi."
Effi bir müddet sustu. Sonra dedi ki: " Biliyorsun, ben pek okumazdım, ve İnstetten (kocası) buna hayret ederdi ve hoşuna gitmezdi." [...]
"Ama bana bir şey anlatacaktın sanırım." dedi annesi.
"Evet, anlatacaktım, hani benim için gençsin dedin ya. Evet hakikaten gencim daha. Ama bir zararı yok. Henüz mutlu günlerimizdi, akşamları İnstetten bana kitap okurdu; çok iyi kitapları vardı, ve birinde deniyordu ki: Adamın birisi hoş bir (alem) sofrasından kaldırılmış, ve ertesi gün çağırılıp kaldırılan adam sormuş, akşamın devamında nasıl geçtiğini. Cevaben demişler ki, 'Ya işte, ufak tefek birşeyler oldu daha ama, aslında pek birşeyler kaçırmadınız.' Bak anne, bu sözler zihnime kazındı - sofradan biraz erken kaldırılmanın kötü bir yanı yok."
Sayfa 338Kitabı okudu
