“Erkeğin aşkı, doyum bulduğu andan itibaren belirgin bir biçimde azalır: Hemen hemen bütün öteki kadınlar onu, sahip olmuş olduğu kadından daha fazla çekerler: Erkek değişiklik özler. Kadının aşkı ise, özellikle o andan sonra artmaya başlar. Bu, türü koruyup onun varlığını sürdürmeye bu bakımdan da olabildiğince fazla çoğalmaya yönelik doğanın amacının bir sonucudur. Bildiğimiz gibi erkek, kendisine yeterince kadın sunulduğu takdirde, kolayca yılda yüz çocuk meydana getirebilir: kadın ise, istediği kadar çok erkeğe sahip olsun, ikiz ihtimalini hesaba katmazsak, yılda sadece bir çocuk dünyaya getirebilir. Bu nedenle erkeğin gözü hep başka kadınlardadır; kadın ise buna karşılık tek bir erkeğe sımsıkı sarılır: Çünkü doğa onu içgüdüleri gereği ve hiç düşünmeden, gelecekteki doğumun besleyicisi ve koruyucusunu yanında tutup korumaya sürükler. Bundan ötürü erkeğin eşine sadakati yapaydır, kadınınki doğaldır; dolayısıyla da, kadının ihaneti, nesnel olarak, sonuçları bakımından olduğu kadar, öznel olarak doğaya aykırılığı bakımından da erkeğinkinden çok daha az bağışlanabilir bir ihanettir.”
Sayfa 38 - Bordo Siyah YayınlarıKitabı okudu
...
Şems-i Tebrizi tıpkı Mevlana Celaleddin-i Rumi gibi, İslam Peygamberi Hazreti Muhammed Mustafa’ ya sonsuz bir sevgi ve saygı duymaktaydı. Mevlana bu sevgisini ifade etmek için şöyle demişti:
“ Canım bedenimde oldukça Kuranın kuluyum. Seçilmiş Muhammed'in yolunun toprağıyım. Birisi sözlerimden, bundan başka bir söz naklederse, o nakledenden de rahatsız olurum, bu naklettiği sözden de.”
...
Bir an önce kınadıkları Nermiye'yi şimdi hep birden mesut buluyorlardı. Şu insanlar ne tuhaflar; başkalarının saadetlerini görerek kendilerini bundan mahrum buldukları için mi acaba, bu kınama ve ayıplamaları haset ve hırçınlıklarından mıdır?
Sayfa 39Kitabı okudu
" Biliyor musun, seni tanıyana kadar hep sakladım kanatlarımı. Birilerinin kırmasından korktum. Ama bundan sonra ayaklarımın yerden kesilmesi beni hiç ürkütmüyor. Çünkü artık güvendiğim biri var. Sen varsın..." dedim.
Hiçbirini yapmak zorunda değilim.
İster yazarım, ister çizerim. Yani benim hayatımdaki en özgür parça bu günlük Kimse bana "neden çizdin, neden şiir yazdın" diyemez. Bundan evvel hep sıkıcıydı. Artık okuyanlar okurken sıkılmayacak, aksine daha çok okumak isteyecek. Evvelden askeri okul gibi yazılar hep satırdan dümdüz gidiyordu. Satır başıydı virgüldü noktaydı.
Hiçbirini yapmak zorunda değilim.
Sayfa 58Kitabı okudu
Hep aynı konudaki faydasız arayışlar ve konuşmalar insanların zamanın en değerli bölümünü dolduruyor ve gücünün en büyük kısmını tüketiyordu. Ve sonunda geriye değersiz, önemsiz, kısa ve rezil bir hayat kalıyordu ve bundan hiç kaçış yoktu. Sanki insan hapishanede veya tımarhanedeymiş gibi.
BZ Yayın
