Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bir Müslüman ne kadar çok verirse o kadar iyi.
Neden?
Çünkü Allah hep veriyor.
Sayfa 41Kitabı okuyor
Connie'ye döndü. Connie, yırtıcı, parlak, keskin bir anlam gördü gözlerinde, sevgi değildi bu. Karşı koyma gücü çözülmüştü. Üzerine garip bir ağırlık çökmüştü. Boyun eğecekti. Başka çıkar yol yoktu.
Geçilmesi güç, dikenli ağaçların arasından dalarak, küçük bir açıklığın, ince kuru dallardan bir yığının bulunduğu bir yere geldiler. Adam
Sayfa 107
Daha iyi motivasyon bilmiyorum.
Bu topraklarda cesurca, gözünü kırpmadan canını vermiş insanlar sayesinde biz bugün buradayız ve özgür bir ülkede yaşıyoruz. Kendimizi ifade edebiliyoruz. Ne kadar teşekkür etsek yeterli olamaz.
Benim bu hayattaki en büyük motivasyonum hep şu oldu; hepimiz zaman zaman dara düşüyoruz, canımız sıkılıyor, yapamayacak gibi hissediyoruz ve ben her defasında diyorum ki: "Gidin Çanakkale'yi görün. Sonra oradaki şehitleri düşünerek, onlara hayal ederek deyin ki: Ya ben çok zorlanıyorum. Bu ülke benim çok üstüme geliyor." Emin ol fikrin değişecek.
Çünkü bu insanlar sen bu ülkede özgürce yaşa diye canını verdi. Ben de biraz zorluk yaşa işte. Aşarsın!
Sayfa 85Kitabı okuyor
iyi ki unutacaklar, en iyi bunu becerirler.
hep unuturlar ve bu yüzden hiç utanmazlar.
Sayfa 25Kitabı okuyacak
Güçlü olmak istiyorum güçlü görünmek değil. Mutlu olmak istiyorum, mutlu görünmek değil. İyi olmak istiyorum iyi görünmek değil... Ne çok görüntüyle alâkalı her şey, görünene ait sanki yaşam. Hâlbuki görünmeyenin elinden akıyor zaman. Görünmeyenden alıyoruz tüm varlığımızı, yaratılışımızı.
Görünmek adına her şeye bürünüyoruz ve eziyoruz ayaklarımızın ve gururumuzun altında her şeyi. İnsan olmak adına insan olmaktan çıkıp var ediyoruz kendimizi. Güzel dışında hiçbir şeye yaşam hakkı tanımıyoruz. Güzellik de belli bir kesimce kısıtlanmış alana hitap ediyor. Herkesin güzel bulduğu şeyi sahipleniyoruz ruhsuzca. Samimiyet, merhamet ve değer yargılarını değersizleştiriyoruz sahip olmadığımız için.
Şöyle düşünüyorum da ben ötekileştirdiğiniz o kişiyim. Kimseyi kendi düşüncelerimin altında ezmeye çalışmadım. Kendi güzelliğimi kimsenin önünde bulmadım; gördüğüm her şey daha güzeldi benim için. Daha güçlü hissetmek için kimseyi de ezmedim. Ego savaşım bir başkasının yıkımı olmadı. Çocukluğumdaki gibi kalmayı istedim hep. Öylesine olduğum gibi, içimden geldiğince, çaba sarf etmemiş çocuk kalbimle. Neden iyi şeyler terkediliyor hep, neden olduğuna sahip çıkmadan olacağının peşine düşüyor insan.
Kavgam bitmedi, bitmeyecek hatta kendimle bile. Evrildiğim her şeye, herkese karşı çocuk yanım savaşta olacak. Ne zaman kendimden gitsem yine kendime doğru kosacağım. Çocuk adımlarımla, çocuk şarkılarımla, çocukken sevdiklerimle. Şimdi nasılım bir yanım hâlâ o günlerimden kalma, bir yanım büyüyor bir yanım eksik ve o çocuktan eksilmiş...🦉✍🏻
Kulak misafiri olduklarıma tebessüm ediyorum:))
Sevgin her şeyden önce geliyorsa
haklı da olsan tamam demesini bileceksin...🤣
Yoksa borsayla vakit mi geçer! 🥶🥶🥶
İzliyorum seni sevgili tahta...🤔
Orta vadede ne bırakacaksın benim öz kardeşime?🐾🐾🐾
Sevdiğim insanlar oldu mu akan sular durur!
Çünkü kötü veya iyi zaman demeksizin hep onlar yanımda oldu...
Ben böyleyim işte, işe yaramaz ve duyarlıyım, ister iyi olsun ister kötü, soylusundan ya da bayağısından bütün coşkulara olanca varlığımla kaptırabilirim kendimi - ne var ki asla kalıcı bir duygu, asla ruhun özüne nüfuz eden, kalıcı bir heyecan duyamam. Bende ne varsa, bir başka şeyi izleyerek varlık kazanır; ruh kendine karşı, yaramaz bir çocukla uğraşırcasma sabırsız; giderek büyüyen ve hep aynı kalan bir sıkıntı var. Her şey ilgimi çeker,ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz.
İyi kahveler içecek ve iyi kitaplar okuyacak kadar zengin olsam yeter .
Hüseyin Rahmi Gürpınar tam bir kedi dostuydu. Onun yaşamında kediler ayrı bir yere sahipti. Nazlı isminde, ölene dek evinde yaşayan bir kedisi vardı. Yazarın Heybeliada da bulunan evinde başka kediler de oldu ve hep aileden biri olarak yaşadılar; yazara eşlik ettiler ve yaşamının ayrılmaz bir parçası oldular.
Büyük Yazar’ın son sözleri ve bir nevi vasiyeti ise kedilere karşı beslediği büyük sevgiyi bir kez daha göstermekteydi:
“Kedilerimi iyi doyurunuz.”
Sayfa 8 - Baygenç yayıncılıkKitabı okudu
Hep "Güzel günler göreceğiz" diyorlar. İyi ama nasıl göreceğiz? Öyle değil mi?
Sayfa 85
Senin için nasip olmayan ne varsa hep şerre yordun ama zamanla iyi ki olmamış dedin
Yürümeyeceğini iki taraf da gayet iyi bildiği halde başlar bazı aşklar. Hep bile bile lades" kimi sevdalar.
