İnsan istediğini elde edince hep sonradan böyle pişman mı olurdu.
Somerset maugham
“Sevişirken iç içe geçen, solukları karışan, birbirine en yakın hale gelen insanların, sonradan bu kadar yabancılaşmasına, hatta can yakmaya çalışmasına hep hayret etmişimdir. Önce en büyük haz, sonra en büyük can yakma, ne tuhaf.”
'Bakarızcılık'ın yan şubesi :D
Babamın, sonradan daha iyi farkettiğim karakterinin eşsiz bir özetiydi bu cümle: 'Dur bakalım hele.' Hem kendi durur, hem de herkesi durdururdu bu cümleyle. Benim hızım, annemin hırçın ve telâşlı atılmalarını hep bu amansız cümlesi ile keserdi: 'Dur bakalım hele.' Dünya tefekkür tarihine 'Durbakalımhelecilik' geçmezse, babama yapılmış en büyük haksızlık olacaktır bu. Ben de belki biraz bu felsefenin tesiriyle böyle olmuşumdur.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Ne düşündüğümü söylememi ister misin, Söyle, Sonradan körleşmedik, hep kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.
Sayfa 320Kitabı okudu
İnsan kendine bu kadar eziyet eden, bu kadar aşağılayan birini gerçekten sevebilir mi sizce?
"Buna sevgi demeyelim isterse
ama bağlanabilir, ondan ayrılmak istemeyebilir. Hastalıklı bir ilişki biçimidir bu ama bizim ülkemizde özellikle kadınlarda çok görülür. Erkekler önce bu kadınların kolunu kanadını kırar, onları bir daha kendi başlarına uçamayacaklarına öyle inandırırlar ki, sonradan bir daha hiç yalnız uçamayacaklarını sanan o kadınlar bir ilişkiyi bitirmekten hep çok korkarlar."
Sayfa 26Kitabı okudu
