Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Hepimizin saklı tuttuğu ve nedense mutlu kılmak yerine, genellikle yaralamak için kullanacağı birkaç cümlesi hep vardır.
Hoş geldin yeni yaşım
Yaş günümde muhtemelen bunları yazacak vaktim olmayacak , bu nedenle şimdi yazıyorum.
Daha neyin ne oldugunu anlamadan popomuza yediğimiz tokat ile
ileriki hayatımızda hep bizle beraber olacak acı ile ilk tanıştığımız gün.
Doğum günü annenin gözünden bir tanım gibi gelir bana. Doğumu yapan o ve zaten senin konudan ne haberin
Cümlelerimiz nasıl daha güzel olabilir?
Ben kelimelerin nerede kullanıldığına çok dikkat ederim.
Mesela, "İngiltere'de yapılan bir araştırmaya göre, kiracılar ev sahiplerine göre daha hızlı yaşlanıyor" cümlesindeki kiracı ve ev sahibi kelimelerine bir bakalım: *) Kiracı denildiğinde hepimizin aklına ilk başta belirli bir ücret karşılığında herhangi bir evde ikamet eden kişi anlamı gelir.
*)Ev sahibi dediğimizde de evi olan kişi anlamını çıkarırız ama siz kiracı ile ev sahibi kelimelerini aynı cümlede ve özellikle yan yana kullanırsanız buradaki kiracı aynı anlamı taşırken ev sahibi sıfatı kiracının kirayı verdiği kişi anlamına gelir.
Daha açık izah etmek gerekirse;
"İngiltere'de yapılan bir araştırmaya göre, kiracılar ev sahiplerine göre daha hızlı yaşlanıyor" cümlesi, kiracılar kirayı verdikleri kişilere göre daha hızlı yaşlanıyor anlamına ^yaklaşıyor^. Oysaki kiracılar evi olan kişilere göre daha hızlı yaşlanıyor denilseydi kira veren ve kira vermeden yaşayan kişiler anlamına ^yaklaşırdı^.
Aynı burada da olduğu gibi günlük hayatta da hangi kelimeyi ne şekilde sarf ettiğiniz anlatmak istediğinizin dışına çıkabilir ya da anlatmak istediğinizden ^uzaklaşabilir^.
"Sokak Nöbetçileri masalı bitti mi?" diye sordu Sonuncu, hepimizin yüzüne bakarak ama en çok bana. Çünkü en çok benim sözlerime inanırdı, biliyordum.
"Sokak Nöbetçileri hiçbir zaman bitmez," dedim az önce gördüğümüz yedi çocuğu hatırlayarak. Onlar yeni Sokak Nöbetçileri olacaklardı, biliyordum ve umuyordum ki bizim gibi iyiliği seçeceklerdi. "Çünkü kardeşim, çocuklar daima yaşamaya devam eder, sokaklar onlara kucak açar, acılar ise onları hiçbir zaman terk etmez." Gözlerim dolduğunda hepsine tek tek baktım. "Fakat, Koza'nın, Bartu'nun, Mutlu'nun, Işık'ın, Lâl'in, Yankı'nın ve Helin'in hikâyesi sona erdi; bizim masalımız burada bitti; masalımızın son cümlesi ise sonsuza dek mutlu yaşadılar olmayacak, her ne olursa olsun, birbirleri için yaşamaya devam ettiler olacak, acılarına, izlerine ve çocukluklarına rağmen."
İyiyi ki doğdum.
Hoş geldin yeni yaşım
Yaş günümde muhtemelen bunları yazacak vaktim olmayacak , bu nedenle şimdi yazıyorum.
Daha neyin ne oldugunu anlamadan popomuza yediğimiz tokat ile
ileriki hayatımızda hep bizle beraber olacak acı ile ilk tanıştığımız gün.
Doğum günü annenin gözünden bir tanım gibi gelir bana. Doğumu yapan o ve zaten senin konudan ne haberin