DÜLGER BALIĞININ ÖLÜMÜ
Hepsinin gözleri güzeldir. Hepsinin canlıyken pulları kadın elbiselerine, kadın kulaklarına, kadın göğüslerine takılmağa değer. Nedir o elmaslar, yakutlar, akikler, zümrütler, şunlar bunlar?..
Mümkün olsaydı da balolara canlı balık sırtlarının yanar döner renkleriyle gidebilselerdi bayanlar; balıkçılar milyon, balıklar
Monotonluk bir yazarın ölüm ilanıdır. Pislik, rahatsızlık, açlık, soğuk, travma, dram; bunların hiçbir önemi yoktur. Bunların hepsinden biraz biraz yaşamış ve bunlardan ancak cesaret almışımdır. Ama monotonluk sıradanlığın küçük nemli dünyasına hapsolmak, güzellikle ışığın yavaş yavaş aşınması, taviz vermek ve belirli bir hayatı yaşamak; işte bunlar yazmayı imkansız kılar.
Sayfa 15 - Kafka Kitap
Pek de şaşılacak bir tespit değil herhalde?
Kıkırdıyor. Sana veriyorum.
Neyi veriyorsun?
Kontrolü Nikki. Ne istediğini söyle. Tam olarak ne istediğini söyle.
Senin dışında mı?
Nerene dokunmamı istersin? Ne hızla? Göğüs uçlarını ısırmamı mı istersin yoksa kulaklannı mı? Dilimi o
enfes deliğine daldırmamı mı istersin? Söyle Nikki. Bana ne
Sayfa 164
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Herkes kendine göre anlar
Bir Öğretmen Masalı
Bir varmış, bir yokmuş…
Evvel zaman içinde, civar kentlerin birinde iyi kalpli ve akıllı bir öğretmen yaşarmış.
Kendini tümüyle öğrencilerine adayan, öğrencilerine öğrenmeleri gerekeni öğrenebilecekleri biçimde öğretmeye özen gösteren genç öğretmen; zamanla şehrin en sevilen en saygı duyulan insanı olmuş.
Öğretmen
Sevmekte yorulur
Ömrümde yalnızca bir kez gerçekten sevildim.
.. Ama kaderin bir muziplik yaparak sevdiğime, üstelik benim de gerçekten sevildiğime beni inandırdığı gün, önce altüst oldum, pusulamı şaşırdım; piyangoda büyük ikramiye vurmuştu sanki, fakat verdikleri para piyasada geçmiyordu. Ardından hafif göğsüm kabardı –bu duyguyu tatmayan insan değildir–; ne
“Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın”
Hüseyin Nihal Atsız’ı, insanların onun hakkında eleştirilerini duyduğum için eserlerinden uzak dururdum. Ama bu eseri okuduktan sonra bu ön yargının tamamen boş olduğu kanısına vardım. Atsız gerçekten bu eseri çok güzel yazmış.Okurken hiç ama hiç sıkılmadım. Hatta biraz abartmış olmak istemem ama bir günde
‒İngilizler aflarını talep edenlere versinler Mösyö, affı zalimler değil, mazlumlar verir. Çanakkale’de
dövüşürken ne asi, ne esirdik. Namuslu bir millet gibi dövüştük, öldük, öldürdük. Ne zamandan beri ve
hangi milletle harp edilir de mağlûp olduğu zaman ona katil denilir?
‒İngiliz kanıyla Türk kanı bir mi, Madam?
‒Mikroskop altında İngiliz
Sayfa 50Kitabı okudu
Bugünlerde derin inzivadayım.
İnsan oluşum Beni sarsmaya başlıyor. İnsanlık duvarının öte yanında bıraktıklarımın anısı giderek Beni terk ediyor. Geçen her dakika görüş gücüm azalıyor: Neredeyse sızdırmaz bir duvar bu; ardında birtakım cılız gölgeler bazen hareket ediyor, ama Ben artık onların hatlarını ayırt edemiyorum. İşitme gücüm her saniye
Sayfa 73 - İş Bankası Kültür Yayınları - 12. Basım Temmuz 2023, İstanbul
