Bu kitabı ben yorumlamak isterdim fakat Camus öyle bir SUNUŞ yazmış ki bunun üstüne bir şeyler yazılamaz diye düşündüm.Okuduğum en iyi oyunlardan biriydi.
SUNUŞ
1905 Şubatı' nda, Moskova' da, devrimci sosyalist partiye
mensup bir grup terörist, Çar'ın amcası Grandük Scrgey'e yönelik bombalı bir suikast hazırlığı içine girdiler. Bu saldırı, öncesinde ve sonrasında gelişen olaylar Adiller'in konusunu oluşturuyor. İnanması her ne kadar güç olsa da, bu oyundaki bazı durumlar, yaşanmış, tarihi hadiselerdir.Fakat bu,okuyanların zaten fark edecekleri üzere Adiller'in tarihi bir oyun olduğu anlamına gelmez. Buna karşın, tüm kişiler gerçekten yaşamışlardır ve aktardığım şekilde davranmışlardır. Benim elimden
gelen, zaten gerçek olanı, gerçekçi kılmaya gayret etmek oldu.
Adiller'in kahramanı Kalyayev' in gerçek adını bile korudum. Bunu bir isim bulmaya üşendiğimden değil, sırtlarına en merhametsiz vazifeyi yüklenmiş, yüreklerinin sesini dindiremeyen bu adam ve bu kadınlara duyduğum saygı ve hayranlıktan dolayı yaptım. O zamandan bu yana epey yol kat edildiği doğrudur; bu eşsiz ruhların üzerine katlanılmaz bir ıstırap gibi çöken nefret, bugün, konforlu bir sisteme dönüştü. Bu bile,başlı başına geçmişin bu görkemli hayaletlerini, haklı isyanlarını... çetin kardeşliklerini, cinayetle uzlaşmak adına gösterdikleri tarifsiz çabayı-insanın davasına sadakatini-hatırlamak adına bir sebeptir.
ALBERT CAMUS
Öncelikle kitap sevgi üzerine yazılmış olsa da başka pek çok şeye değindiği kesin. Neredeyse 7-8 yıldır bekletiyordum okumayı bugüne nasipmiş. Su gibi akıp gittiğini söylemeliyim sevgiye dair her şeyi bu aralar hatim etmek istediğim için özümseyerek yavaşça okumak istedim.
Kitaba gelecek olursam adı üzerinde sevme sanatının gayet açıkça
Yağmur Sonrası ~ Sarah Jio #KitapYorumu
Yıllar önce tüm kitaplarını okuyup çok sevdiğim ne yazsa okurum dediğim, bana okuma alışkanlığı kazandıran yazarın kitaplarını tekrar okumaya karar verdim. Ve ilk olarak bu kitabı seçtim...
Kitap, Anne'nin bir mektup alması üzerine torunu Jennifer'a geçmişini anlatmasıyla başlıyor.
1942 yılında II. dünya savaşı zamanında Anne nişanlı, evlilik hazırlığı yapan bir kız. En yakın arkadaşı Kitty hemşire olarak Bora Bora adasındaki birliğe gideceğini söyleyince Anne de onu yalnız bırakmak istemiyor ve onunla gitmeye karar veriyor. Anne adada Westry adında bir askere aşık oluyor... Zaman geçiyor, savaşlar oluyor ve bir gün adada Anne'in de tanık olduğu bir cinayet işleniyor. Ve bu cinayet sonrası artık hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.
Sarah'ın kalemini gerçekten çok özlemişim. Bu kitapları okuyalı 7-8 yıl oluyor. Doğal olarak çoğu şeyi unutmuştum. Sadece ağlayacağımı tahmin ediyordum çünkü yazarın her kitabında ağladığımı hatırlıyordum ve yanılmadım. Özellikle o son sayfalar mahvetti beni..
Kitty... Kitty... hatırlıyorum ilk okuduğumda da bu karaktere çok sinirlenmiştim yine aynı oldu... Anne onu affetsede ben affetmiyorum. Mahvetti herkesin hayatını.
Westry... Çok güzel bi adamdı. Anne'yi öyle güzel sevdi ki. Anne'e çoğu zaman sinirlensemde seviyorum onu da.
Sonu mutlu bitsede. Benim için mutlu değildi... Bu ikiliye ve bu aşka daha fazlasını istiyordum.
İkinci şans, aşk, savaş, arkadaşlık, fedakarlık,
ihanet... Yazar hepsini o kadar güzel birbiriyle bağlamış ki... Bayıldım. Aşırı akıcı, yalın, kolay okunan bir kitaptı.
☆ 8/10
Evrensel deha Leibniz’a Göre Mümkün Dünyaların En İyisi
Leibniz “bir Tanrı vardır ve o rasyoneldir” ile başlar.
Doğanın düzeninin ve düzenliliğinin ilahi yaratıcı bir ele işaret ettiğini ifade ederek herhangi bir şeyin varlığının zorunlu bir varlığı olduğunu öne sürer.
Leibniz, Tanrı’nın varlığının, tüm mükemmelliklerin toplamı olarak maksimum Tanrı kavramından çıkarılabileceğini savundu.
Sonrasında
Ah Martin! Üzümlü Kekim...
İncelemeye nasıl başlayacağını bilmiyorum...
Her insanın hayatında bir kez okuması gerektiğini düşünüyorum. Jack London kalbe çok iyi dokunmuş. Çok şey yazardım ama spoiler vermek istemiyorum. Son 50 sayfada içim parçalandı. Gerçi sonunun böyle olacağını son sayfalarda tahmin etmiştim lakin bu şekilde biteceğini tahmin edememiştim. Kitabın kapağıyla uyumlu olsun diye mavi postitler kullandım kitap sayesinde neredeyse mavi postitlerim bitti. İlk başlarda sıkıldığım olmuştu. Hava sıcaklığı, sınavlar ve bir de bu kitap yüzünden rs'ye girmiştim ama okumaya değer bir kitap çok sevdim 10 puanı hak ediyor.
298 - Kitabı okumaya başlamamın sene-i devriyesine 1 hafta kala pes ettim nihayet. Herkes her kitabı okuyup özümsemek zorunda değil, bunun farkındayım. Okumaya başlarken bu kitap özelinde de durumun böyle olacağına dair kuvvetli bir his vardı içimde. Yine de ‘komodinde dursun, arada bir birkaç sayfa okurum’ diye diye devam ediyordum. Baktım ki ne
