Kullar arasında, Allahu tealâ'ya sevgili öyleleri vardır ki, bunlar günah dahi işleseler, işledikleri bu günahlardan ötürü sorumlu olamazlar. Zira, bunların her işleri ve her sözleri Hak iledir. Bu zümreye dahil bulunanlara yarın kıyamette soru ve hesap da yoktur. Hatta, bu gibiler mahşer yerine bile uğratılmayacaklar, o dehşet ve haşyeti görmeyecekler, diğer bütün kullar hesap için mahşer yerinde bekleşip ter dökerlerken bu zevat-ı zevil-ihtiram cennete iletileceklerdir. Bunlar, Allahu tealâ'nın âşıklarıdır. Bunların istekleri ancak ve yalnız Allah'tır ve maksudları da rizayı ilahidir. Onun için kendilerine cennet-i ef'alin, cennet-i sıfatın ve cennet-i zâtın kapıları açıktır. Bu kutlu ve mutlu kişiler, doğruca mazhar-ı zat cennetine fazl-i kerem-i ilâhi ile dahil olurlar.
Sayfa 90Kitabı okuyor
“Gene soruyorsun kendine “Geçen bu yıllarda ne yaptın? En iyi yıllarını nasıl geçirdin? Yaşadın mı? Yaşamadın mı?” İçinden bir ses yükseliyor “Baksana etrafına! Her şey nasıl da soğumuş” diyor. Yıllar acı bir yalnızlık içinde ardı ardına geçiyor.”
Unutmayın ki her şey kendi elinizde. Gerçekten isterseniz yapamayacağınız hiçbir şey yok. Hayallerinize ulaşmak için İhtiyacınız olan mucizeyi şu anda elinizde tutuyorsunuz. Umudunuzu her zaman canlı tutun ve her ne olursa olsun yeniden başlamayı bilin. Gerçekleşen her mucizenin bir sonrakine kapıyı aralayacağını bilin. Şunu da unutmayın ki:
Mucizeler, ancak ona inanan kalplerde çiçek açar.
Oğuz abim :)
Derda'ya göre Oğuz Atay , iyi olan her şeydi . İyiliğe ilişkin her şey . Gözünün önüne , Günlük'ün sonundaki fotoğrafları geliyordu . Özellikle de sonuncusu . Oğuz Atay'ın , Derda'nın gözlerine baktığı fotoğraf . Kulaklarındaysa kendi sesi : Yalnız değilim ...
Zamanda geriye giden yolu hayal ederek, görüntüleri dirilterek genç kız, şaşkınlıkla, olmayanların her zaman mevcut olduğunu, sadece bir trene binip belirli bir yöne doğru yola çıktınız diye onları uzaklaştırmadığınızı fark etti.
.
Can Yayınları
Başlangıçta söz vardı. Bu söz her ne idiyse, hastalık ya da yaratı, hâlâ yayılıyordu ve yayılmaya devam edecek, zamanı ve uzamı alt edecek, meleklerden daha uzun yaşayacak, Tanrı’yı tahtından indirecek, evreni yerinden oynatacaktı. Herhangi bir sözcük bütün sözcükleri kapsıyordu – aşk, hüzün ya da başka bir nedenle dünyadan kopmuş olan kişi için. Her sözcükle akış o kayıp başlangıca doğru yönleniyordu ve bu başlangıç bir daha bulunamayacaktı çünkü ne başlangıç vardı ne de son; kendini başlangıçta ve sonda ifade eden şey vardı sadece.
ePubKitabı okuyor
