Herkes bir gün gider mi?
Sadece yaşamaya çalışıyorum biraz daha
Sanırım daha kötü ediyo' ilaçlar
Kaç yara alır insan acıdan?
Her gece vazgeçip deniyorum baştan
Tüm kitapsever dostlarıma mutlu günler, kitaplarla güzelleşen vakitler diliyorum
Uzun soluklu romanlardan kısa öykülere...
Benim gibi öykü kitaplarını okumayı seven dostlar, her biri bir roman tadında kısacık 15 öykü karşılıyor bizleri bu kitapta. Az sayfa az sözle ne kadar çok şeyin anlatılabilineceğini gösteriyor. Çokça yaşanmışlık, çokça hayat öyküsü. Konu insan, duygularıyla, yaşanmışlıklarıyla. Kimi öyküde eşya dile geliyor anlatıyor, kimi öyküde ise bir ağaç.
Birkaç öykü dışında çoğunluğu zamanın gerisinde, hani akıllı telefonların AVM kerim olmadığı 60, 70, 80'li yıllarda. Okurken biraz da nostalji havası da hissettiriyor okurlarına.
Her bir öyküsü insana dair. Psikolojik rahatsızlıklardan, yaşlılığa, sevdiklerini yitirmekten, geçmişe dönük pişmanlıklara...
Her bir öykü güzeldi ama beni en çok etkileyen Son Durak ve Hesaplaşma oldu.
Güzel bir öykü okuması oldu. Sizlere de tavsiye ediyorum
Her Ay Okuyanlar Kulübü
İnsana nasıl girecek ama aslen yabancı bir beden lazımsa bir de geçmiş lazımdı ve tutarlı bir hikâye. Beğenilecek olmasa da anlatılınca, "Anlat," denince dinleyenin bir şeyleri hatta mümkünse her şeyi uç uca ekleyeceği bir geçmiş, şu şunun yüzünden, bu bundan, o oradan yürüme, öteki berikinden türeme, ya işte böyle, diyeceği bir şeyler lazımdı. İnsan çünkü anlamadan değil ama uydurmadan duramıyordu. İnsan, uyduracak ki varlığına inanılsın, uyduracak ki bir mindere olsun oturtulsun, bilemiyorum, ne nasıl oldu, ben nasıl oldum bilemiyorum, demek olmaz. Kendini sebepleriyle bilecek başkasına da anlatacaksın, başkası da ikna olacak, bazen senin sende atladığını o hemen bulup yerine koyacak. Sebep ip demekmiş kelime manası olarak, yani ipi çeke çeke eline gelecek, sonuna ulaşılacak.
Sayfa 42
