Gerçek Mutluluk İçin
ÖZE DÖNÜŞ TERAPİSİ
Günümüzde sıradan kelimesi yerin dibine öyle bir batırıldı ki herkes farklı olmak uğruna aksesuar avına çıktı. Artık başarı özgeçmişteki satır sayısıyla, mutluluk da sosyal medyada paylaşılan kurgu fotoğraflarla ölçülüyor.
Ama bu arada farklı olmak için çaba sarf etmeyip, kendisine bahşedilen hayatı doğru dürüst yaşamaya çalışanlar da var elbette. Reklam yapmadan, gürültü çıkarmadan ve kimseyi rahatsız etmeden sessiz sedasız yaşayıp gidiyorlar yanı başımızda...
Kalabalıklar hiç durmadan ön plana çıkmaya çalışırken, onlar duruyorlar. Hayatın kargaşası içinde bir duruş sahibi olmayı unutanlara inat, her türlü fırtınaya karşı bir yel değirmeni gibi sapasağlam hem de...
Birileri kendisi için her şeyden vazgeçerken, bazı “sıradan” insanlar başkaları için kendinden vazgeçiyor. Ama hareketin bu kadar yüceltildiği bir çağda, ihraç fazlası terapi yöntemlerine sarılmak yerine mutluluğu asıl kaynağında arayanlar pek gözükmüyor. Aslında onlar, hayat görüşlerini reklam sloganlarıyla oluşturmaya çalışanların hepsini sıradan geçirecek kadar güçlü! Ama ne hikmetse fark eden olmuyor.
Bu kitap işte bunca gürültünün ve kargaşanın ortasında meselenin özünü fark edelim, yüreğimizin götürdüğü yerden dönüp kendimize gelelim diye yazıldı.
Kitabı okurken kendinizi bulabilmenizi ümit ediyorum. Çünkü hayatın yoğunluğu içinde kendisiyle buluşamayan insan, bütün randevularına geç kalıyor.
Salih Uyan
Romanın Macerası: Bozkurtların Ölümü Atsız'ın, tarihin tozlu sayfalarından çıkardığı Kür Şad'ın hikâyesidir. 639 yılında Çin sarayını basan 41 yiğidin hikâyesini Atsız Fransız kaynaklarından, muhtemelen Hüseyin Cahit'in De Guignes tercümesinden, daha üniversite yıllarında okumuş olmalıdır. Çin kaynaklarında Cie-şı-şuay olarak geçen
Yüce devletimiz yüce amaçlar için bizden fedakarlıklar bekler, yüce gerekçelerle özgürlüğümüzü kısıtlar. Yüce devletimiz, Devlet Babamız, çocuklarının, bizim güvenliğimizi düşünür. Biz çocuklar da babamıza itaat ederiz, katlanırız haliyle. Teorik olarak bu böyledir, peki pratik?
Güvenlik gerekçesiyle özgürlüğümüz kısıtlanır, bu bazen doğru da olabilir ancak çoğu zaman birilerinin çıkarı içindir. "Güvenlik" sihirli kelimesi kullanıldığında çoğumuzun sesi kesilir. Peki bunca fedakarlığa, bunca kısıtlamaya, yasaklara rağmen güvende miyiz? Kasıtlı olarak demografik yapımızı bozmak için, ümmet, din kardeşi, savaş mağduru gibi maskelerle ithal edilmiş, kontrolsüzce her yerde gezen, bizden daha iyi şartlarda yaşatılan, bizim paramızla beslenen veya para karşılığında vatandaşlığımızı satın alan, ipsiz sapsız serserilerin (sanki burada haddinden fazla yokmuşçasına) yarın bir başka vatandaşımızı öldürmeyeceğinin garantisi var mı? Ne kadar güvendeyiz?
Hamdi Gülen
@persona_nongrata
·11 May 15:05
Rahat bir hayatın aslında önemli olmadığını, fedakârlıklarımızın daha yüce bir amaca hizmet ettiğini biliyoruz. Sokaklarımızın dışında dikenli teller olduğunu görsek hareket özgürlüğümüzün kısıtlanmasına şikâyet etmeksizin katlanmaz mıyız? Tabii ki katlanırız! Bunun Devlet için, düşmanları durdurmak için yapıldığını biliriz çünkü.
Sayfa 108 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
Börklüce Mustafa Güneşin Altında Çarmıha GerilenlerLeopold Schefer · Ceylan Yayınları · 20199 okunma