Çling çling çling!
Çling çling çling!
Çling çling çling!
Sayfa 70
Düşüncelerimi daimi olarak yukarıya yönelik tuttuğum onca yıldan sonra, ansızın yön
değiştirdim ve gözlerimi yere diktim. Mademki yukarıyı pek anlayamıyordum belki yerde
olup bitenleri anlayabilirdim. İnsanları değil, o konu mayınlı bir alan olduğundan ve bir
süredir oradan da çekildiğim için şimdi gerçek şeyleri inceliyordum.
Sayfa 63
Fısıltılar, mırıltılar, iç çekişler.
Sayfa 59
Okumaya ayrılan zaman kutsaldı.
Sayfa 59
Kısa sürede günlerim ve gecelerim o girdabın gürültüsüyle doluverdi. Vuooom,
vuuuoommm, vuuom. Adriyatik Denizi’nden çok uzakta olsam bile onunla aramda kaderce
belirlenmiş derin bir ilişki olduğunun farkındaydım.
Sayfa 55
Acaba nereye uzanıyordu o bakışlarım?
Sayfa 55
Sonra sessizliğe gömüldü. Yel uğulduyordu, eski ahşap pervazları sarsıyor, karşıdaki
ağacın dalları havayı çizmek istercesine titriyordu.
Ansızın kollarını göğe doğru kaldırdı, ellerini bir orkestra şeå gibi sallayarak şöyle dedi:
“Ve sonra hayata şükrediyorum! Ağaçlara, çuha çiçeklerine, boraya, üveyiklere ve serçelere,
çocuklara, otlara şükrediyorum ve tümünü kutsuyorum! Çünkü her şey kutsaldır ve bir
lütuftur.”
Sayfa 139
Çok kısa bir süre önce onu görmeye gitmiştim. Yıllardır evden çıkmıyordu ve bir
tekerlekli iskemlede yaşıyordu. Her ziyaretimi çocuksu bir sevinçle karşılıyordu: “Ne
şekersin!” diyordu, “Beni hiç unutmuyorsun!”
Yaşlı insanlara özgü biçimde dikkati gelip, gidiyordu; gözlerine artık perde inmişti ve
gözlerinde bebeklerinki gibi bir matlık vardı. Bütün gün oturup penceresinin önündeki
çıplak ağacı seyrediyordu; serçelerin, baştankaraların, üveyiklerin gelip, onun pencere önüne
döktüğü kırıntıları yemesini seyretmek, büyük mutluluğuydu.
Sayfa 138
Ne yazık ki Karanlığı kuşatamazsın.
Karanlığın içinden çekip çıkardığımız Işık’ın içimizde hep daha fazla yer kazanması için
mücadele etmek, gerçek özgürlük arayışı içine girmiş her insanı bekleyen görevdir.
Sayfa 137
Cesursam
bunun nedeni içimde egemen olan duygunun korku olmasıdır.
Sayfa 137
Uysal bir insansam bunun nedeni aynı zamanda inanılmaz vahşi olabilmemdir.
Sayfa 137
O öldükten sonra nefreti ne yapacaktım?
Sayfa 135
Ölü ya da diri, ne önemi var ki? Bak gerçekte hepimiz çoktan öldük, sadece dönüşen tozlarız. Boşluk bizi yaratıyor ve sonra gene boşluğa dönüyoruz. Bu nedenle, duygusallaşmak gereksiz bir şeydir.
Sayfa 46Kitabı okudu
"Kimsenin seni kapana kıstırmasına, kapamasına izin verme,” derdi sürekli. “Hiçbiri beş para etmez.”
Sayfa 132