Bir hiç yüzünden başladı her şey .
Platon'un Mağara Benzetmesi
Şimdi, Dedim, insan denen yaratığı eğitimle aydınlanmış ve aydınlanmamış olarak düşün.
Bunu şöyle bir benzetmeyle anlatayım: Yeraltında mağaramsı bir yer, içinde insanlar.
Önde boydan boya ışığa açılan bir giriş...
İnsanlar çocukluklarından beri ayaklarından, boyunlarından zincire vurulmuş, bu mağarada yaşıyorlar. Ne kımıldanabiliyor ne de
Platon (Eflatun) Devlet Adlı kitabın da gecen Mağara Benzetmesi sayfa 231 -237Kitabı okudu
Bir Demet Tiyatro
Mükremin : Giden gidene ha!
Lütfiye : Öyle gide gidene...
Mükremin: Şu an içimde lise son sınıfın son cumasının ince kederi var biliyor musun?
Lütfiye: Benim de, arkadaşlarla son gülüşmeler hatıra defterine yazılan yazılar. Bana kalbim kadar temiz bu sayfayı ayırdığın içinler… Bu arada senin de herhangi bir okul gününü özlemen enteresan yani.
Mükremin: Bazen düşünüyorum da bu hayat yani her şey, bu gelmeler, gitmeler, koşmalar, durmalar, gülmeler, ağlamalar hepsi sanal be Lütfiye. Yani var da yok aslında ya da aslında yok da biz varmış gibi davranıyoruz. Misal öksürüyorsun sonra dönüp arkana baktığında sana en uzak olan şey o öksürük
Lütfiye: Ben sana pek katılmıyorum Mükremin abi.
Mükremin: Ne zaman katıldın ki zaten?
Lütfiye: Her şeyin boş olduğu doğru değil, her şey sanal da değil, birine söylediğin bir söz yaptığın bir iyilik uçup gitmiyor ki birini güldürdün mü mesela uçup gitmiyor ki yanağında izi kalıyor belki bin yıl...
Mükremin: Kalıyor mu hakkatten?
Lütfiye: Kalıyor Mükremin abi inan buna. Söz uçuyor belki ama tortusu bi yüreğin bi yerinde kalıyor mutlaka.
Mükremin : Yani bu kadar zaman haybeye yaşamadık, boşuna konuşmadık öyle mi?
Lütfiye: Öyle, inan bana öyle.
Mükremin: İyi bari...
Bilge Hükümdar her taraftan farklı görüşleri dinler. Akılsız Hükümdar sadece bir tarafı dinler ve ona inanır. Onu akılsız yapan şey [etrafındaki bazı vezir ve memurlara] olan kör inancıdır.
Sayfa 2
Bekleyen her şey bir gün solar ve ölür . Bu bir papatya da olabilir veyahut bir umut da.
/Sabahattin Ali