GÖRÜNMEZ KOLEKSİYON
UNUTULMUŞ DÜŞLER& KARDA
GÖRÜNMEZ KOLEKSİYON
Bu adamların aç gözlülüğüne karşı koymak imkânsız. Dün gece dükkânıma şöyle bir baktığımda gerçek değeri olan o kadar az şey
kalmış ki her an kepenkleri kapatabilirim. Babam ve büyükbabamdan kalan iyi bir iş yapıyordum ama dükkân çer cöple doluydu, 1914 ten önce bir isportacı bile bunları tezgâhina koymaya utandırdı.
UNUTULMUŞ DÜŞLER
Yüzünde saşkın bir ifadeyle karttaki ismi okudu, tıpkı sokakta tanımadığınız biri tarafından büyük bir samimiyetle selamlandığınızda yüzünüz nasıl değişirse kadının yüzünde de o ifade vardı. Bir anlığına alnında küçük çizgiler oluştu, bu derin derin düşündüğünü gösteriyordu, sonra birden tüm yüzü mutlulukla aydınlandı, gözleri çoktan unutmuş olduğu gençlik günlerini hatırladığında olduğu gibi sevinçle parladı.
Karttaki isim aklına geçmiş günlerin güzel anılarını getirmişti. Şekiller ve düşler yeniden belirdi ve gün gibi aydınlandı.
KARDA
Karanlık çöküyor. Caddelerdeki telaş ve koşturmaca, işleriyle haşır neşir insan kalabalığının oradan oraya koşturması çok uzaklardan gelen ve sadece ritmik, monoton akşam vaktini bildiren kilise çanlarıyla bozulan bir ses uğultusuna dönüşüp yavaş yavaş ölüyor. Günün telaşı gozlerinden uyku akan isçiler için bitiyor, Işıklar azalıyor ve giderek seyrekleşiyor, en sonunda da tamamen sönüyor. Şehir hemen uykuya dalan yalnız ama güçlü bir dev gibi uzanıyor.
