Hayatın rutininde, alışılmışın en derininde, her gün aynı monotonluğu tekrar ederken okuduğum bu kitap kendi sefil hayatıma bambaşka bir açıdan bakmamı sağladı. Aslında düşündüğüm şeylerdi bunlar ancak yazar bir tokat gibi gerçekliği yüzüme çarptı, nakavt oldum diyebilirim.
Hangimiz kendi güvenli alanımızın dışına ''ya hep ya hiç'' diyerek yeni şeyler denemek için çıkabiliriz. Kısacık insan ömründe yolun yarısına gelmiş olduğumuzu düşünürsek benim böyle bir şeye cesaretim yok. Yeniden başlamak korkunçtur. Bunu ancak yolun başında iken kendimize dayatılanların dışına çıkarak yapabilirdik. Ancak o tren kaçtı. Her gün aynı rutini yaşamaya devam edip bu romanda yer alan düşünceler kafamı darmadağın ederken '' ne yapalım, yapacak bir şey yok '' diyerek işin kolayına kaçtığımız için korkağız. Korkağım. Korkaksın.
